Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζει νόμο για καλλιέργεια και εμπορία κάνναβης από ιδιώτες. Αυτό αποκαλύφθηκε από την απάντηση του Υπουργού Υγείας κ. Ξανθού Ανδρέα, σε σχετική Ερώτηση- “λαγό” , που κατέθεσαν στις 27 Σεπτέμβρη 46 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, με θέμα “Η ιατρική χρήση της κάνναβης και οι αναπτυξιακές προοπτικές της”!
«Υπάρχει δυνατότητα και αναγκαιότητα να αποτελέσει η ιατρική – φαρμακευτική κάνναβη πεδίο παραγωγικής δραστηριότητας και αναπτυξιακών πρωτοβουλιών και επενδύσεων», αναφέρει συγκεκριμένα ο υπουργός Υγείας, Ανδ. Ξανθός, και ανακοινώνει ότι «έχει συγκροτηθεί διυπουργική ομάδα εργασίας, η οποία έχει ήδη καταλήξει σ’ ένα πρώτο σχέδιο νομοθετικής ρύθμισης, το οποίο θα επιτρέπει την παραγωγή, επεξεργασία και εξαγωγή σκευασμάτων φαρμακευτικής κάνναβης εκτός κρατικού μονοπωλίου».
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αποδεικνύεται κάθε φορά, ότι ήταν η καταλληλότερη να υλοποιήσει μακροχρόνιους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, όπως είναι και η νομιμοποίηση των ναρκωτικών, ως όπλο κοινωνικού ελέγχου και φαρμακευτικής καταστολής.
Επιδιώκει να εντείνει τη χειραγώγηση και την καταστολή της νέας γενιάς, προκειμένου να μη σηκώσει κεφάλι απέναντι στην πολιτική που καταδικάζει τη ζωή και το μέλλον της (9 στους 10 εφήβους κι ένας στους 4 ενήλικες που απευθύνονται σε «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα στη χώρα μας ζητάνε να απεξαρτηθούν από την κάνναβη ). Επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι κάθε πτυχή της «ανάπτυξής» τους είναι εχθρική για το λαό και τα παιδιά του: Θολώνει μυαλά και ψυχές, μαυρίζει θάλασσες, καταδικάζει στην ανεργία και την ανέχεια, σκορπίζει την αδράνεια.
Στη συγκεκριμένη Ερώτηση – «λαγό» αποτυπώνεται όχι μόνο η πρόθεση της κυβέρνησης να νομιμοποιήσει την καλλιέργεια, παραγωγή, κατοχή και διακίνηση κάνναβης , αλλά και να δώσει την ευκαιρία να εμπλακούν και ιδιώτες. «Καθίσταται σαφές ότι η καλλιέργεια, η παραγωγή, και η διακίνηση κάνναβης και σκευασμάτων θα αποτελούν κρατικό μονοπώλιο (…) Το ενδεχόμενο ιδιώτης να επενδύσει στην καλλιέργεια και επεξεργασία προϊόντος (…) φαντάζει μάλλον απίθανο», αναφέρεται στην Ερώτηση .
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ επικαλούνται στο κείμενο της Ερώτησης τα παρακάτω:
- «Η εμπειρία δεκάδων κρατών όπως Αυστρία (…), Ολλανδία, Ουρουγουάη, Φινλανδία, Χιλή και 29 Πολιτείες των ΗΠΑ, όπου διαμορφώθηκαν ποικίλα νομικά καθεστώτα που επιτρέπουν την ιατρική χρήση της κάνναβης , μπορεί να αξιοποιηθεί ως οδηγός».
Στις περισσότερες όμως χώρες που αναφέρονται, τα ποσοστά της χρήσης κάνναβης εκτινάχθηκαν, ενώ μειώθηκε ο μέσος όρος ηλικίας έναρξης της χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Το 66% των 16χρονων μαθητών στις ΗΠΑ κάνει χρήση κάνναβης , ενώ 1 στους 3 Αμερικανούς μαθητές έχει κάνει χρήση κάνναβης με ιατρική συνταγή, που έχει συνταγογραφηθεί για κάποιον άλλο.
- «Δεν διασφαλίζονται όλες οι θεραπευτικές επιλογές των ασθενών που λαμβάνουν κάνναβη (…) ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε ασθένειας και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του πάσχοντα (…) δεν διασφαλίζεται ευέλικτο καθεστώς συνταγογράφησης».
«Απ’ όλες τις έρευνες, δεν φαίνεται πουθενά και για καμία ασθένεια να είναι η κάνναβη το φάρμακο επιλογής. Η ζημιά που μπορεί να κάνει είναι πολλαπλή (…). Ομως, το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να κάνει είναι η συνταγογράφησή της να περάσει στους έφηβους και στα παιδιά. Τα περισσότερα παιδιά λένε ότι βρήκαν το πρώτο αγχολυτικό ναρκωτικό στο φαρμακείο του σπιτιού τους. Μπορεί να γίνει το ίδιο και με τη συνταγογράφηση της κάνναβης . Η συνταγογράφηση μιας τέτοιας ουσίας δεν θα λύσει αλλά θα δημιουργήσει προβλήματα» (Γιώργος Μπαρδάνης, πρόεδρος του ΚΕΘΕΑ – Μάρτης 2017).
- «Δεν αξιοποιούνται οι αναπτυξιακές προοπτικές για την ελληνική οικονομία. Η πολιτεία οφείλει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις, όπως έγινε με τη βιομηχανική κάνναβη (…) δεν γίνεται κατανοητό πως το κρατικό μονοπώλιο μπορεί να αποτελέσει κατάλληλο περιβάλλον για τις αναφαινόμενες αναπτυξιακές δράσεις: Στον αγροτικό τομέα, με την καλλιέργεια από μικρομεσαίους παραγωγούς (…)»
Επιβεβαιώνεται ότι η βιομηχανική κάνναβη λειτουργεί ως «δούρειος ίππος» για την καλλιέργεια και διακίνηση κάνναβης και τη νομιμοποίησή της. Οσο για τον «πόνο» που εκφράζουν για τον αγροτικό τομέα, αποτελεί τουλάχιστον πρόκληση, όταν όλες οι αστικές κυβερνήσεις, υλοποιώντας την πολιτική της ΕΕ, ξεκλήρισαν μαζικά τους αγρότες, ενισχύοντας τα μονοπώλια του αγροτοδιατροφικού συμπλέγματος.
- «Στόχος η διασφάλιση της καθολικής και ισότιμης πρόσβασης στα αναγκαία και αποτελεσματικά φάρμακα και τις σύγχρονες θεραπείες».
Εδώ δίνουν τα «ρέστα» τους, επικαλούμενοι τα παραπάνω, τη στιγμή που ο λαός βάζει όλο και πιο βαθιά το χέρι στις όλο και πιο άδειες τσέπες του για να πληρώσει φάρμακα που πραγματικά τα χρειάζεται. Κυβέρνηση, ασφαλιστικά ταμεία και ΕΟΠΥΥ περικόπτουν τις δαπάνες για τη φαρμακευτική περίθαλψη των ασθενών, πριμοδοτούν τις φαρμακοβιομηχανίες, πετούν φάρμακα έξω από τη θετική λίστα για να τα πληρώνουν οι ασθενείς στο 100%, αυξάνουν τις συμμετοχές (το 2009 προβλέπονταν για δημόσια φαρμακευτική δαπάνη 5,2 δισ. ευρώ – ποσό μακριά από τις ανάγκες – και το 2017 μόλις 1,92 δισ. ευρώ!).
- Κάνουν αναφορά σε οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για τη Διαθεσιμότητα και Προσβασιμότητα σε Ελεγχόμενες Ουσίες (Φάρμακα).
Ακόμη και ο ΠΟΥ διατυμπανίζει ότι η εκτεταμένη συζήτηση για τη νομιμοποίηση της κάνναβης αυξάνει τη ζήτησή της. «Η διαθεσιμότητα, η προσβασιμότητα και η κοινωνική αποδοχή μιας ουσίας αυξάνουν την κατανάλωσή της. Αλλαγές στο νομικό πλαίσιο που διέπει την κάνναβη μακροπρόθεσμα θα επηρεάσουν τα πρότυπα χρήσης του πληθυσμού και ιδίως τους εφήβους και τους νέους» (επιστημονική παρέμβαση του ΚΕΘΕΑ για την «ιατρική» κάνναβη ).
Ολο το κείμενο της Ερώτησης διαπνέεται από την προσπάθεια ιατρικοποίησης ενός κοινωνικού προβλήματος που η ρίζα του βρίσκεται στις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, οι οποίες αποτελούν την κοινωνικοοικονομική βάση του φαινομένου. Η νομιμοποίηση της κάνναβης αποφέρει πολυεπίπεδα κέρδη: Από τη μία, τον κοινωνικό έλεγχο και τη φαρμακευτική καταστολή της νέας γενιάς, τη στιγμή που αγκομαχά κάτω από την καταστρατήγηση βασικών λαϊκών δικαιωμάτων. Από την άλλη, το εμπόριο ναρκωτικών (νόμιμο ή παράνομο) αποτελεί μια μεγάλη καπιταλιστική επιχείρηση, με κέρδη πολλών δισεκατομμυρίων (μόνο στην Ευρώπη, τα κέρδη από τη διακίνηση προϊόντων κάνναβης αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μερίδιο, το 38% της λιανικής αγοράς παράνομων ουσιών, με αξία η οποία εκτιμάται μέχρι και σε 12,9 δισ. ευρώ το χρόνο).