Το έγκλημα διαρκείας στο χώρο της υγείας συνεχίζεται με ακόμα πιο δραματικό τρόπο σήμερα, που το «πάγωμα» της χρηματοδότησης τουλάχιστον μέχρι και το 2018, έχει γίνει πια νόμος με το 3ο Μνημόνιο.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όχι μόνο διαιωνίζει την τραγική κατάσταση στην υγεία, έτσι όπως διαμορφώθηκε από τους προκατόχους της ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά συνδέει κι αυτή την λειψή χρηματοδότηση με την προϋπόθεση ότι θα πιαστούν οι δημοσιονομικοί στόχοι, αλλιώς μπαίνει αυτόματα ο «κόφτης» για να ισοσκελίσει το «κόστος» της υγείας του λαού, με τις κάθε φορά ανάγκες του κεφαλαίου.
Η κυβέρνηση, όχι μόνο μονιμοποιεί τη σημερινή άθλια κατάσταση, που έχει κοστίσει ακριβά στην αποκατάσταση και την προστασία της υγείας του λαού, αλλά μεταφέρει σ’ αυτόν, το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών στην υγεία άμεσα ή έμμεσα.
Τα ίδια τα στοιχεία που δημοσιεύονται, αλλά και αυτά που καταγγέλλουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στην Υγεία, αποτυπώνουν την ήδη τραγική κατάσταση που υπάρχει στις δημόσιες μονάδες υγείας και θα οξυνθεί με την συμφωνημένη ήδη εγκληματική πολιτική κυβέρνησης και ευρωπαίων εταίρων.
- Η Κυβέρνηση διατηρεί και επαυξάνει όλα τα πλαφόν, τα χαράτσια, τις συνπληρωμές για την υγεία. Π.χ. η πρόσφατη επιβολή της αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών στον κλάδο υγείας στους συνταξιούχους στο 6% στις κύριες και επικουρικές συντάξεις αντιστοιχεί σε πολλαπλάσια επιβάρυνση από το 5ευρο που καταργήθηκε
- Στον προϋπολογισμό των δημόσιων Νοσοκομείων για το 2016 (1.15δις €), η επιχορήγηση των οποίων σε σχέση με το 2009 είναι μειωμένη κατά 60%, η Κυβέρνηση φόρτωσε και τη δαπάνη των «ακριβών» φαρμάκων που μέχρι πέρυσι χορηγούσε ο ΕΟΠΥΥ.
- Όπως ακριβώς έκαναν και οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, αξιοποιεί ως «κόφτη» τον Κανονισμό Παροχών του ΕΟΠΥΥ, με ένα συνεχώς συρρικνούμενο «Βασικό πακέτο» παροχών υγείας, πολύ μακριά από τις σύγχρονες και διευρυμένες λαϊκές ανάγκες. Μάλιστα προκειμένου να γίνουν αποδεκτοί από το λαό οι στόχοι των περικοπών, αυτοί «ντύθηκαν» με τα ίδια επιχειρήματα περί «νοικοκυρέματος», περιορισμού της «σπατάλης», την «ορθολογική αξιοποίηση των πόρων». Προβλήματα που αποτελούν παράγωγα του συστήματος που η κυβέρνηση υπηρετεί και τα αξιοποιεί σε βάρος των λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων.
Την ίδια στιγμή,
- Επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι το 22% του πληθυσμού δεν μπορεί να πάει ούτε στις δημόσιες ΜονάδεςΥγείας λόγω κόστους.
- Το 28% των καρκινοπαθών δεν έχει πρόσβαση στα φάρμακά του, πληρώνουν σημαντικά ποσά από τη τσέπη τους για χειρουργεία, χημειοθεραπείες, ακτινοθεραπείες κλπ., ενώ οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού πληρώνουν το 60% του κόστους των θεραπειών, όταν πριν τρία χρόνια καλύπτονταν 100%.Μόνο το 30,7% των γυναικών εξετάζονται συστηματικά για τον καρκίνο ενώ το 40% των καρκινοπαθών έχει δυσκολία στο πρώτο ραντεβού λόγω μεγάλων αναμονών στα ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων.
- Στις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό όλων των κλάδων και ειδικοτήτων, πάνω από 30.000, με κλειστά 220 κρεβάτια ΜΕΘ, κλειστά κρεβάτια χειρουργείου, η Συγκυβέρνηση προβάλλει ως κατόρθωμα την εξαγγελία 3.500 προσλήψεων «σε βάθος χρόνου». Εξαγγελίες που στην πραγματικότητα ούτε τις πρόσφατες συνταξιοδοτήσεις δε μπορούν να αντικαταστήσουν.
Ο κατάλογος των βάρβαρων μέτρων και στην υγεία δεν έχει τέλος.
Σ’αυτά τα απάνθρωπα πλαίσια που έχουν χαράξει εδώ και πολλά χρόνια, εντάσσεται και η μετακίνηση από το Νοσοκομείο της Ρόδου αναισθησιολόγου, για να καλύψει τις τραγικές ελλείψεις άλλης μονάδας στα Δωδεκάνησα, με αποτέλεσμα να μην καλύπτονται ούτε οι εφημερίες. Η επικινδυνότητα της κατάστασης οξύνεται από τη στιγμή που το προσωπικό στο Νοσοκομείο της Ρόδου, έχει εξαντλήσει κάθε ανθρώπινο όριο για να καλύψει τις ανάγκες των ασθενών σε μια υποστελεχωμένη δημόσια μονάδα υγείας, που καλύπτει ειδικά το καλοκαίρι διπλάσιο πληθυσμό (πάνω από 250.000) και τις ανάγκες άλλων νησιών της Δωδεκανήσου.
Η κινητοποίηση των υγειονομικών στις 8 Ιούνη αφορά όλο το λαό, γιατί η πολιτική αυτή μας πλήττει όλους και όχι μόνο τους εργαζόμενους στην υγεία πρόνοια. Είναι ανάγκη σήμερα να δυναμώσει η λαϊκή συσπείρωση και πάλη που θα διαμορφώνει τους κοινωνικούς και πολιτικούς όρους για έναν άλλον δρόμο ανάπτυξης της παραγωγής και της οικονομίας, με εργατική –λαϊκή εξουσία, που στο επίκεντρο θα είναι η ικανοποίηση των αναγκών στην πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση της υγείας του λαού. Για να αξιοποιούνται προς όφελός του όλες οι διαθέσιμες δυνατότητες – και άλλες που μπορούν να αναπτυχθούν – της επιστήμης, της τεχνολογίας και του εξειδικευμένου υγειονομικού προσωπικού. Μόνο με αυτές τις προϋποθέσεις μπορεί η υγεία να αποτελέσει ένα κατοχυρωμένο και διασφαλισμένο από το λαϊκό κράτος καθολικό και δωρεάν λαϊκό δικαίωμα.
Ρόδος 6/06/2016