Το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο

Αιγαίο

ΑιγαίοΔιασύνδεση με επικίνδυνα σχέδια και βαριές ευθύνες της κυβέρνησης

Τεράστιες ευθύνες επιφορτίζεται η ελληνική κυβέρνηση από την πρεμούρα της να εμπλακεί ενεργά σε μια σειρά ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, προς γεωστρατηγική αναβάθμιση των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων και άξονα την επιχείρηση του ΝΑΤΟ που εκτυλίσσεται στο Αιγαίο με πρόσχημα το Προσφυγικό.

Επιχείρηση που, στην πραγματικότητα, διασυνδέεται με ευρύτερα πλάνα της λυκοσυμμαχίας, στην αντιπαράθεση με τη Ρωσία και άλλα κέντρα, για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων, στον κρίσιμο άξονα Μαύρη Θάλασσα – Αιγαίο – Ανατολική Μεσόγειος.

Το επιβεβαίωσε, ξανά, την Πέμπτη, ο ίδιος ο γγ του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, Γ. Στόλτενμπεργκ, ανοίγοντας, στις Βρυξέλλες, τις εργασίες της Συνόδου των υπουργών Εξωτερικών των κρατών – μελών του, ένα από τα διαβούλια – προπομπούς της Συνόδου Κορυφής της λυκοσυμμαχίας, αρχές Ιούλη, στη Βαρσοβία, όπου θα οριστικοποιηθούν αποφάσεις για τη στενότερη συνεργασία ΝΑΤΟ – ΕΕ πάνω σε ζητήματα στρατιωτικής συνεργασίας, την προώθηση πρόσθετων δυνάμεων στην Ανατολική Ευρώπη στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία κ.ά.

Μεσόγειος

Είπε, ο Στόλτενμπεργκ, ερωτηθείς αν η ΝΑΤΟική αποστολή στο Αιγαίο (η ΝΑΤΟική αρμάδα SNMG2 την οποία προσκάλεσαν από κοινού οι κυβερνήσεις Ελλάδας, Τουρκίας και Γερμανίας) επεκταθεί και προς τα νότια, προς Λιβύη:

«Η παρουσία μας, η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο (…) αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης διεθνούς προσπάθειας (…) παρείχε μια πρόσθετη πλατφόρμα για ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ της Τουρκίας με την Ελλάδα και την ΕΕ (…) Τώρα εξετάζουμε τι περισσότερο μπορούμε να κάνουμε και στις κεντρικές περιοχές της Μεσογείου. Και ερευνούμε τη διαδικασία μετατροπής της υφιστάμενης αποστολής μας “Active Endeavor (σ.σ: ναυτική ΝΑΤΟική επιχείρηση περιπολιών στη Μεσόγειο ενάντια στην «τρομοκρατία» και την «πειρατεία») σε μια ευρύτερη επιχείρηση ασφάλειας στη θάλασσα. Θα πάρουμε τις αναγκαίες αποφάσεις, ώστε το ΝΑΤΟ να έχει την εντολή να διεξάγει διάφορες αποστολές στην περιοχή της Μεσογείου, όπως η επιτήρηση, επιβολή απαγορεύσεων, αποστολές αντι-τρομοκρατίας, καθώς επίσης και βοηθώντας την επιχείρηση της ΕΕ στη Μεσόγειο, “SOPHIA” (σ.σ: επιχείρηση ναυτικών περιπολιών δυνάμεων της ΕΕ στη Μεσόγειο προς αποτροπή προσφυγικών ροών). Ετσι είμαστε τώρα σε στενό διάλογο με την ΕΕ (…) και εστιάζουμε στο τι περισσότερο μπορούμε να κάνουμε για να επεκτείνουμε την παρουσία μας στη Μεσόγειο».

Με αεροπλάνα και βαπόρια…

Ο ίδιος, την Παρασκευή, μίλησε για παροχή επιτήρησης και πληροφοριών προς την ΕΕ από ιπτάμενα ραντάρ AWACS που θα επιχειρούν στο διεθνή εναέριο χώρο της Μεσογείου, αλλά δεν απέκλεισε την αποστολή και πλοίων. Αλλωστε, χρησιμοποιώντας πάλι ως …υπόδειγμα δράσης και συνεργασίας το Αιγαίο είπε: «Το μάθημα που έχουμε μάθει από το Αιγαίο είναι ότι το ΝΑΤΟ μπορεί να προσθέσει αξία (…) επειδή το ΝΑΤΟ προσθέτει (σ.σ: στρατιωτικές) ικανότητες και δυνατότητες που δεν διαθέτει η ΕΕ».

Να σημειωθεί εδώ ότι ήδη από την Τετάρτη, ο μόνιμος αντιπρόσωπος των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ Ντ. Λουτ, ανέφερε ότι η δράση της SNMG 2 στο Αιγαίο είναι μια περίπτωση που θα πρέπει να μελετηθεί και να καταληχτεί αν πρέπει να επεκταθεί η δράση της έξω από αυτό.

Μάλιστα, ο Λουτ φέρεται να ενημέρωνε πρόσφατα την ελληνική πλευρά για την πρόθεση των ΗΠΑ να στείλουν πλοία τους στο Αιγαίο, με πρόσχημα το Προσφυγικό, κάτι που είχε πει και ο διοικητής του 6ου Αμερικανικού Στόλου στον Ελληνα υπουργό Αμυνας.

Την Πέμπτη επιβεβαίωσε, για πρώτη φορά, δημόσια το τέτοιο σχέδιο ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Τζ. Κέρι. Αργότερα, ο Στόλτενμπεργκ μίλησε για ένα αμερικανικό πλοίο που θα καταπλεύσει στο Αιγαίο, χωρίς να μπορεί να διευκρινίσει ακόμα αν θα ενταχθεί στην SNMG2 ή αν θα καταπλεύσει εδώ στο πλαίσιο ξεχωριστής επιχείρησης, και τι τύπου πλοίο θα είναι…

Μαύρη Θάλασσα

Φυσικά, η ανάπτυξη ΝΑΤΟικής δράσης, με όχημα την SNMG2, δεν προσανατολίζεται μόνο προς νότο, αλλά και προς βορρά.

Ενδεικτικά, την Πέμπτη, αναφερόμενος ο Στόλτενμπεργκ στο αίτημα του Τούρκου Προέδρου, Ρ. Τ. Ερντογάν, για επέκταση των επιχειρήσεων και αποστολών του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα είπε:

«Το ΝΑΤΟ έχει ήδη αυξήσει την παρουσία του στη Μαύρη Θάλασσα (…) μετά την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας, η οποία βεβαίως επηρεάζει την όλη κατάσταση της ασφάλειας στη Μαύρη Θάλασσα. Ετσι, έχουμε ήδη αυξήσει την παρουσία μας στη Μαύρη Θάλασσα και στην πέριξ περιοχή. Πρόσφατα (…) συζήτησα τόσο με τον Τούρκο Πρόεδρο, αλλά και με τον Πρόεδρο της Ρουμανίας (…) τι περισσότερο μπορούμε να κάνουμε στη Μαύρη Θάλασσα (…) είμαστε στο στάδιο της εξέτασης με τους συμμάχους μας στην περιοχή, πώς μπορούμε να κάνουμε ακόμη περισσότερα. Και ξέρω ότι υπάρχουν συζητήσεις σε εξέλιξη, επίσης, μεταξύ Ρουμανίας, Τουρκίας, Βουλγαρίας για το πώς μπορούν να συμβάλουν σε μια ενισχυμένη, αυξημένη παρουσία του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα. Ετσι, αυτό είναι στην ατζέντα μας, έχουμε ήδη εφαρμόσει αυξημένη παρουσία και τώρα ψάχνουμε τι περισσότερο μπορούμε να κάνουμε».

Θυμίζουμε εδώ ότι δύο φρεγάτες της SNMG2 πέρασαν στη Μαύρη Θάλασσα και συνέστησαν την υπο-ομάδα SNMG – TU2, για «αεροναυτικά γυμνάσια», κινητοποιώντας ρουμανικά, βουλγαρικά και τουρκικά πλοία και αεροσκάφη, στο πλαίσιο της συγκέντρωσης ακόμα περισσότερων πολεμικών μέσων του ΝΑΤΟ, και ελέγχοντας τελικά όλο το δίαυλο που διασχίζουν ρωσικά πολεμικά πλοία, από Μαύρη Θάλασσα, Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, για να φτάσουν στη Συρία, ως άλλη μια απόδειξη του πραγματικού χαρακτήρα της ΝΑΤΟικής αποστολής στο Αιγαίο.

Αιγαίο

Από την πλευρά της, η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο αποδέχεται αλλά και προσπαθεί να παίξει κεντρικό ρόλο στους τέτοιους, επικίνδυνους για τους λαούς, σχεδιασμούς.

Ο υπουργός Αμυνας, Π. Καμμένος, επανέλαβε την Τετάρτη ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει δώσει διπλωματική άδεια για ανάπτυξη της ΝΑΤΟικής δύναμης παντού στο Αιγαίο, με πρόσχημα το Προσφυγικό.

Στα σχετικά παζάρια στο εξωτερικό, ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, φέρεται να αποδέχτηκε την τέτοια επέκταση της ζώνης επιχειρήσεων, βάζοντας ως «προϋποθέσεις» τη «μη μεταφορά προσφύγων και μεταναστών στην Κρήτη» και τον «απόλυτο σεβασμό των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην περιοχή».

Τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, που βρίσκονται υπό διαρκή αμφισβήτηση εντός ΝΑΤΟικού πλαισίου.

Αλλωστε, υπό την παρουσία της ΝΑΤΟικής αρμάδας στο Αιγαίο, κλιμακώθηκε κατακόρυφα η προκλητικότητα της τουρκικής αστικής τάξης, με σχεδόν καθημερινές παραβιάσεις ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, και αποθρασυμένη την Αγκυρα να εκμεταλλεύεται τη ΝΑΤΟική εμπλοκή, ώστε να βάζει στο τραπέζι σχεδιασμού των ΝΑΤΟικών πλόων το σύνολο των αμφισβητήσεών της στο Αιγαίο:

Από το εύρος του ελληνικού εναέριου χώρου και την κυριαρχία πάνω σε μια σειρά νησιά και νησίδες, έως τη διχοτόμησή του με βάση τον 25ο μεσημβρινό με αφορμή τις ζώνες έρευνας και διάσωσης…

Επιδιαιτητής

Ως «απάντηση» στα παραπάνω, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αναγνωρίζει ανοιχτά στο ΝΑΤΟ ρόλο επιδιαιτητή, βάζοντας ουσιαστικά στον Προκρούστη των ενδοϊμπεριαλιστικών παζαριών τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και δίνοντας παραπέρα «πατήματα» για μονιμοποίηση της ΝΑΤΟικής παρουσίας στο Αιγαίο.

Ενδεικτικά, ο υπουργός Αμυνας επέμεινε ότι η κυβέρνηση ενημερώνει για τις συνεχείς τουρκικές προκλήσεις τους «συμμάχους» της στο ΝΑΤΟ, συμπληρώνοντας ότι η παρουσία των δυνάμεων της λυκοσυμμαχίας στην περιοχή δίνει μια δυνατότητα να έχουν ιδία αντίληψη.

Ερωτηθείς, ωστόσο, ο υπουργός τι απάντηση παίρνει η ελληνική κυβέρνηση για τα διαβήματά της αυτά στο ΝΑΤΟ, δεν έδωσε σαφή απάντηση. Επανέλαβε ότι στα κεντρικά του ΝΑΤΟ υπάρχουν πια και σχετικές αναφορές από τους κυβερνήτες των πλοίων της SNMG2, ότι τα περιστατικά τουρκικής προκλητικότητας καταγράφονται και «έχουν δημιουργήσει μια εικόνα στη συμμαχία απόλυτα σαφή για την τουρκική πολιτική», ότι «αυτό βοηθά να γίνουν καλύτερα αντιληπτές οι ελληνικές θέσεις», αλλά πέραν τούτων ουδέν σε ό,τι αφορά κάποια ουσιαστική αντίδραση του ΝΑΤΟ…

Και πώς αλλιώς, εφόσον οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις κινούνται με βάση γνωστές διαταγές της λυκοσυμμαχίας, όπως η «Aegean Policy Guidance» (του 2006) ή το «Luns ruling» (του 1984), που αφορούν στο Αιγαίο και επιβάλλουν «ίσες αποστάσεις» της λυκοσυμμαχίας, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, όποτε προκύπτει κάποιο ζήτημα στο Αιγαίο.

Ο ίδιος ο Στόλτενμπεργκ δήλωνε πρόσφατα ότι «υπάρχουν ευαίσθητα ζητήματα στο Αιγαίο Πέλαγος. Γι’ αυτόν το λόγο είχαμε δηλώσει με μεγάλη προσοχή, όταν αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε, ότι το ΝΑΤΟ θα έχει ευαισθησία σε οποιαδήποτε εθνική θέση, απόφαση που αποτελεί και τη βάση της δράσης μας εξαρχής». Οπερ σημαίνει «ευαισθησία» και σε «οποιαδήποτε εθνική θέση» προβάλλει η Αγκυρα, για να… μακιγιάρει τις αξιώσεις της.

Κύπρος

Ολα αυτά γίνονται ακόμα πιο ανησυχητικά, αν συνδυαστούν με πληροφορίες που κυκλοφορούν τελευταία στην Αθήνα, ότι υφίστανται κίνδυνοι, η δράση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και τα «προβλήματα» με την Τουρκία να οδηγήσουν σε «διεθνοποίηση» ενός τμήματος του Αιγαίου, με αλλαγή του νομικού του καθεστώτος και προφανείς συνέπειες για την ελληνική κυριαρχία.

Επίσης, αστικά κέντρα διαχέουν ότι οι ΗΠΑ – εν μέσω και της αντιπαράθεσης με Ρωσία για τον έλεγχο ζωνών στη Μέση Ανατολή – θέλουν: Αποκατάσταση των σχέσεων στρατηγικής συνεργασίας Τουρκίας – Ισραήλ, ώστε να μην εμφανίζουν ρήγμα στην κρίσιμη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. «Ηρεμία», για τον ίδιο λόγο, στο Αιγαίο. Και «λύση» στο Κυπριακό ακόμα και εντός του 2016.

Ισως σε ένα τέτοιο πλαίσιο αναμενόμενων εξελίξεων, και μπρος σε ένα νέο διχοτομικό σχέδιο τύπου «Ανάν», την ερχόμενη Τετάρτη ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών συγκαλεί στην Αθήνα το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, παρουσία του Κύπριου υπουργού Εξωτερικών, Γ. Κασουλίδη. Ταυτόχρονα, διαχέεται ότι το επόμενο διάστημα καταφτάνει στην Αθήνα και ο Κύπριος Πρόεδρος, Ν. Αναστασιάδης, για συνεννοήσεις με τον Ελληνα πρωθυπουργό.

Αγώνας με προοπτική

Σε κάθε περίπτωση, με την κατάσταση να περιπλέκεται περαιτέρω, ελλοχεύει ο κίνδυνος ο λαός να πληρώσει πολύ ακριβά, ακόμα και με το αίμα του, τους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς όπου τον μπλέκουν η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της για τα συμφέροντά τους, διαμετρικά αντίθετα όπως είναι με τα γνήσια λαϊκά.

Επομένως, δεν έχει άλλο δρόμο παρά να δυναμώσει την οργανωμένη πάλη του ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις αιτίες του, ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου, στις διακρατικές ενώσεις του και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες.

Αγώνας που συνδέεται αδιάσπαστα με την πάλη για το δικαίωμα στη δουλειά, για τα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα, και πρέπει να αποκτήσει προοπτική, να συνδεθεί με την πάλη για την εργατική – λαϊκή εξουσία και την αποδέσμευση από ΝΑΤΟ, ΕΕ και κάθε λυκοσυμμαχία, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του, αποκλειστικό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει.

 

Θ. Μπ.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *