Εκτεταμένη αναφορά στον επικίνδυνο ρόλο των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην περιοχή του Αιγαίου, έκανε ο Γιώργος Μαρίνος, το μέλος του πολιτικού γραφείου του ΚΚΕ στην εκδήλωση της Τομεακής Οργάνωσης Νότιας Δωδεκανήσου, όπως επίσης και στις καθημερινές απειλές σε βάρος της χώρας μας από τουρκικά επιτελεία της κυβέρνησης αλλά και της αντιπολίτευσης. Ανησυχητικά είναι τα στοιχεία που αναφέρθηκαν για το έτος 2017, σχετικά με την κλιμάκωση των παραβιάσεων εκ μέρους της Τουρκίας του ελληνικού θαλάσσιου και εναέριου χώρου.
Συγκεκριμένα ανέφερε τα παρακάτω:
“Το Αιγαίο έχει γίνει κέντρο σοβαρών εντάσεων και κρίσεων όπως η κρίση των Ιμίων το 1996 που επιχειρήθηκε τουρκική παραβιάση συνόρων, έδωσε τη δυνατότητα σε Αμερικάνικη διαμεσολάβηση και είπε ο κ. Σημίτης το περίφημο “ευχαριστούμε τις ΗΠΑ” .
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ διαφήμισε πολύ την επίσκεψη Ερντογάν το Δεκέμβρη του 2017 στην Ελλάδα και της προσέδωσε χαρακτηριστικά ιστορικής συνάντησης, καλλιεργώντας κλίμα εφησυχασμού και αβάσιμων προσδοκιών.
Η επίσκεψη Ερντογάν έδωσε την ευκαιρία στην τουρκική ηγεσία, που κατέχει το 40% της Κύπρου και έχει εισβάλει δύο φορές σε Συριακά εδάφη, να θέσει το συνολικό πλαίσιο και να αναβαθμίσει τις τουρκικές διεκδικήσεις μιλώντας για την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, δηλαδή την αλλαγή των συνόρων, να προβάλει τις ανυπόστατες θέσεις για “γκρίζες ζώνες” στο Αιγαίο, να παρέμβει στη Θράκη, επιδιώκοντας την αξιοποίηση της μουσουλμανικής μειονότητας, που είναι Έλληνες πολίτες.
Οι εξελίξεις που ακολούθησαν επιβεβαιώνει τις ανησυχίες του ΚΚΕ.
Οι απειλές σε βάρος της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας είναι καθημερινές. Μέσα από στημένους ή όχι καυγάδες μεταξύ του κυβερνητικού κόμματος AKP και του σοσιαλδημοκρατικού, Ρεπουμπλικάνικου κόμματος γινόμαστε μάρτυρες προκλητικών δηλώσεων , απαιτήσεων που φτάνουν μέχρι του σημείου να μιλούν για κατάληψη 18 ελληνικών νησιών στο Αιγαίο. Κλιμακώνονται οι παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου.
Τα στοιχεία είναι πολύ ανησυχητικά. Μέσα στο 2017 είχαμε : 3317 παραβιάσεις Εναέριου Χώρου, 1103 παραβιάσεις κανόνων Εναέριας Κυκλοφορίας, 39 υπερπτήσεις πάνω από ελληνικό έδαφος, 257 οπλισμένοι σχηματισμοί, 176 εμπλοκές και την ίδια περίοδο 1998 παραβιάσεις του Ελληνικού Θαλάσσιου Χώρου. Μέσα στο Γενάρη του 2018 έχουν γίνει περίπου 353 παραβιάσεις του Ελληνικού Εναέριου χώρου .
Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να αποδοθεί στις εσωτερικές εξελίξεις στην Τουρκία, σε κινήσεις αντιπερισπασμού του Ερντογάν για να καλύψει την αντιλαϊκή του πολιτική. Στην μια ή την άλλη φάση μπορεί να επιδρούν και τέτοιοι παράγοντες αλλά το βασικό στοιχείο είναι οι βλέψεις της αστικής τάξης της Τουρκίας για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τον έλεγχο του Αιγαίου, ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις αστικές τάξεις των δύο χωρών που είναι η άλλη όψη της οικονομικής τους συνεργασίας στον τουρισμό , τις μεταφορές και άλλους τομείς.
Οι εξελίξεις αποδεικνύουν ότι η κοινή πορεία της Ελλάδας και της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ γενικότερα στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς δεν έχει υπηρετήσει , δεν μπορεί να υπηρετήσει την ειρήνη και την ασφάλεια των λαών και είναι ψεύτικος ο ισχυρισμός της κυβέρνησης, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ότι μπορούν οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις να μετατραπούν από λύκους σε περιστέρια.
ΗΠΑ και ΝΑΤΟ υποστηρίζουν την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, δεν αναγνωρίζουν τα ελληνικά σύνορα, χαρακτηρίζουν το Αιγαίο ως έναν επιχειρησιακό χώρο για να κάνουν τις βρώμικες δουλιές.
Η διεθνής σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας του 1983 δίνει το δικαίωμα στην Ελλάδα να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη , δηλαδή τα χωρικά ύδατα στα 12 απο τα 6 ναυτικά μίλια και η τουρκική βουλή αντιδρώντας σ αυτό το δικαίωμα εξουσιοδότησε το 1995 την τουρκική κυβέρνηση να κηρύξει πόλεμο (Casuς belli) στην Ελλάδα σε περίπτωση επέκτασης των χωρικών υδάτων, κι αυτό ισχύει μέχρι σήμερα.
Η Διεθνής αυτή Σύμβαση καθορίζει ότι μια χώρα μπορεί να αξιοποιήσει την Αποκλειστική Οικονομική τους Ζώνη (ΑΟΖ) και την Υφαλοκρηπίδα που μπορούν να επεκταθούν μέχρι τα 200 μίλια από τις ακτές. Καθορίζει επίσης πως τα νησιά που έχουν ζωή, οικονομικές δραστηριότητες έχουν ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδα. Προβλήματα που προκύπτουν μπορούν να επιλυθούν με βάση τη μέση γραμμή που χωρίζει στη μέση την απόσταση ανάμεσα στις ελληνοτουρκικές ακτές .
Σχετικά με τα Δωδεκάνησα είναι γνωστό ότι με την Ιταλο-Τουρκική συμφωνία του Γενάρη του 1932 και το σχετικό συμπληρωματικό Πρωτόκολλο του Δεκέμβρη του 1932 οριοθετήθηκαν τα θαλάσσια σύνορα των δύο κρατών και στη συνέχεια με τη Συνθήκη των Παρισίων του 1947 η Ιταλία εκχώρησε στην Ελλάδα “εν πλήρει κυριαρχίαν” , όπως αναφέρεται στη συμφωνία, τα νησιά της Δωδεκανήσου και καταγράφει συγκεκριμένα την Αστυπάλαια , Ρόδο, Χάλκη, Κάρπαθο, Κάσο, Τήλο, Νίσυρο, Κάλυμνο, Λέρο, Πάτμο, Λειψούς, Σύμη, Κω και Καστελλλόριζο ως και “τας παρακείμενας νησίδας”, όπως αναφέρει .
Θεμελιώδης θέση του ΚΚΕ είναι η μη αλλαγή των συνόρων, η μη παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας. Η τήρηση των Συνθηκών που τα καθορίζουν και των προβλέψεων της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1983″