Συγκέντρωση ενάντια στο πολυνομοσχέδιο στα Φηρά Σαντορίνης

Στην πλατεία Φηρών πραγματοποιήθηκε χθές, η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στη Σαντορίνη ενάντια στο πολυνομοσχέδιο.

Στη συγκέντρωση μίλησε ο Τσιγγερλιώτης Γιάννης , εκλεγμένος στο ΔΣ της ΕΛΜΕ Θήρας με την Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών Θήρας και εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ Σαντορίνης.

Στην ομιλία του ανέφερε τα παρακάτω:

“Με την ψηφοφορία σήμερα το απόγευμα ολοκληρώνεται – με τις καθιερωμένες «fast track» διαδικασίες – μια ακόμα «βρωμοδουλειά» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Πρόκειται για ένα πολυνομοσχέδιο 1500 σελίδων που περιλαμβάνει δεκάδες από τα προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της 3ης «αξιολόγησης» του 3ου μνημονίου. Κατά τη κυβέρνηση ένα «ταξικό» πολυνομοσχέδιο που «μεροληπτεί» υπέρ των αδυνάτων.

Η αλήθεια είναι, ένα προς ένα, πάνω από 400 άρθρα του πολυνομοσχεδίου, έρχονται να υπηρετήσουν τη στρατηγική του κεφαλαίου για την ανάκαμψη των κερδών του.

 ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ

Στο πολυνομοσχέδιο προβλέπεται περαιτέρω «τσεκούρι» στα εναπομείναντα κοινωνικά και προνοιακά επιδόματα. Οι δε διατάξεις είναι χαρακτηριστικές και για το πώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ παρουσιάζει ως «κοινωνικό κράτος» την αναδιανομή της φτώχειας και τα εφάπαξ «ψίχουλα» στους εξαθλιωμένους που αφήνει πίσω της η πολιτική της, που κι αυτά δεν πληρώνονται από τους πλούσιους αλλά από τους λιγότερο φτωχούς. Συγκαλύπτει την πραγματική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην εργατική τάξη και το κεφάλαιο, που τη μετατρέπει σε επίπλαστη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον εξαθλιωμένο και σ’ αυτόν με λίγο παραπάνω εισόδημα.

Ανάμεσα σε άλλα:

• Στο στόχαστρο μπαίνουν τα επιδόματα αναπηρίας. Οι δικαιούχοι επιδομάτων αναπηρίας, δεν θα κρίνονται με βάση την αντικειμενική αναπηρία τους ή τη χρόνια σοβαρή ασθένειά τους, αλλά από τον τρόπο που «λειτουργούν» ως ανάπηροι!
• Παράλληλα, περικόπτονται και τα οικογενειακά επιδόματα για δεκάδες χιλιάδες τρίτεκνα και πολύτεκνα λαϊκά νοικοκυριά. Είναι πρόκληση η κυβέρνηση να παρουσιάζει την «αύξηση» ενός ευρώ τη μέρα για ορισμένες οικογένειες ως «κίνητρο αντιμετώπισης της υπογεννητικότητας», ενώ λεηλατεί το λαϊκό εισόδημα, και την ίδια ώρα να «θεωρεί ότι πενταμελείς ή εξαμελείς, πολύτεκνες οικογένειες, με συνολικό εισόδημα πάνω από 13.000 ή 15.000, είναι προνομιούχες και μπορούν να ανταπεξέλθουν στις αυξημένες ανάγκες τους και μειώνει το επίδομα των παιδιών».
• Επιπλέον, μπαίνει στο στόχαστρο το επίδομα ανθυγιεινής και επικίνδυνης εργασίας στο δημόσιο τομέα.Η επιτροπή που δημιουργείται θα ξεκινήσει από μηδενική βάση να συζητάει, ανοίγοντας το δρόμο για μεγαλύτερη συρρίκνωση κατηγοριών βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.
• Επιπλέον για τη συνέχεια, προβλέπονται «παρεμβάσεις» σε ό,τι αφορά τις «επιδοτήσεις μεταφορών».Για παράδειγμα, τα μειωμένα εισιτήρια στις αστικές συγκοινωνίες, τα στεγαστικά επιδόματα για τα νοίκια φτωχών λαϊκών νοικοκυριών κ.ά.

     ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

• «Θωρακίζουν» πλειστηριασμούς και τραπεζικούς ομίλους με κεντρικό στόχο του κεφαλαίου να ξεμπερδεύουν οι τράπεζες με τα «κόκκινα δάνεια», ώστε το τραπεζικό σύστημα να τροφοδοτήσει αποτελεσματικά το νέο γύρο καπιταλιστικής κερδοφορίας
• Από 21/2/2018 οι πλειστηριασμοί θα διενεργούνται αποκλειστικά με ηλεκτρονικά 3 φορές τη βδομάδα(Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή) με δυνατότητα διορισμού συμβολαιογράφων από διαφορετική περιοχή.
• Τιμή «πρώτης προσφοράς» τα δύο τρίτα της αξίας της εκτιμώμενης αξίας, με στόχο βέβαια να «καρποφορούν» οι πλειστηριασμοί, που θα διενεργούνται.
• διεύρυνση των πλειστηριασμών και για χρέη προς το Δημόσιο από 500 ευρώ και πάνω
• Παράλληλα, και σε ό,τι αφορά τις περιπτώσεις πλειστηριασμών υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, αναβαθμίζεται η θέση των τραπεζών έναντι των υπολοίπων, όπως των εισφορών προς τα ασφαλιστικά ταμεία κ.λπ.   

ΚΙ ΑΛΛΑ ΔΩΡΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Κι ενώ όλα αυτά σηματοδοτούν κλιμάκωση της επίθεσης στο λαό, την ίδια ώρα η κυβέρνηση, διευρύνει τα προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο και του παρέχει νέα δώρα όπως: Απελευθέρωση αγορών, ιδιωτικοποιήσεις, Χρηματιστήριο Ενέργειας

Σημαντικό τμήμα του πολυνομοσχεδίου είναι «αφιερωμένο» στις λεγόμενες «εργαλειοθήκες» του ΟΟΣΑ με στόχο την προσέλκυση κερδοφόρων επενδύσεων, μέσα από πρόσθετα κίνητρα και ελαφρύνσεις, διευκολύνσεις κάθε είδους, «άνοιγμα» νέων πεδίων κερδοφορίας, καθώς και προσαρμογές του αστικού κράτους στις «ανάγκες» της κερδοφορίας των ομίλων.

Μεταξύ άλλων:

• «Απλουστεύονται» οι διαδικασίες για την ίδρυση και εγκατάσταση μεταποιητικών επιχειρήσεων (Π.Χ. στον τομέα της εξόρυξης,  η άδεια λειτουργίας θα χορηγείται με μια απλή γνωστοποίηση προς τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες.)
• Απαλλάσσονται από το φόρο εισοδήματοςγια τρεις συνεχόμενες χρήσεις τα κέρδη της επιχείρησης που παράγει με ευρεσιτεχνία. Η απαλλαγή χορηγείται και όταν τα προϊόντα παράγονται σε εγκαταστάσεις τρίτων.
• Αφορολόγητα αποθεματικάδιαφόρων αναπτυξιακών νόμων που κεφαλαιοποιούνται φορολογούνται με συντελεστή 5% μέχρι το τέλος του 2018. Ειδικά για αποθεματικά που κεφαλαιοποιούνται από 1.1.2019 μέχρι και 31.12.2019 ο φορολογικός συντελεστής γίνεται 10% και για όσα κεφαλαιοποιηθούν από 1.1.2020 μέχρι και 31.12.2020 20%.
• Προβλέπονται ειδικό πλαίσιο και φοροελαφρύνσειςγια τις επιχειρήσεις καζίνο, καθώς και η δυνατότητα λειτουργίας τους και σε άλλες περιοχές της χώρας.

Επιπλέον:

• Με το νομοσχέδιο αναφορικά με τη διαμεσολάβηση, γίνεται πλέον υποχρεωτική η υπαγωγή στην ιδιωτική διαμεσολάβησηκάνοντας ουσιαστικά ένα «βήμα» προς την ιδιωτικοποίηση της δικαιοσύνης. «Ανοιχτό» είναι το ενδεχόμενο και για τη συμπλήρωση των «αρμοδιοτήτων» της «εξωδικαστικής διαμεσολάβησης», όπως για παράδειγμα με τις υποθέσεις που αφορούν στην προστασία της λαϊκής στέγης από πλειστηριασμούς, κάτι που άλλωστε προωθείται στο πλαίσιο της 4ης «αξιολόγησης».
• Συστήνεται νέος ενιαίος φορέας με την επωνυμία «Ελληνικό Κτηματολόγιο» που θα επιβλέπεται από το υπουργείο Περιβάλλοντος, με βασική «αποστολή» να συμβάλλει στη συγκέντρωση της γης και στις αλλαγές των χρήσεών της, προς διευκόλυνση των επιχειρηματικών σχεδίων.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Σε ό,τι αφορά τις «απελευθερώσεις» σε σειρά κλάδων, ξεχωρίζει ανάμεσα σε πολλά άλλα το επόμενο «μεγάλο βήμα» στον τομέα της Ενέργειας, το Χρηματιστήριο Ενέργειας, Η Ενέργεια μετατρέπεται σε χρηματιστηριακό εμπόρευμα, με ό,τι σημαίνει αυτό για την περαιτέρω κατακόρυφη αύξηση των τιμολογίων ηλεκτρικού ρεύματος και γενικότερα των ενεργειακών αγαθών, το ξήλωμα δικαιωμάτων στον κλάδο και την υπονόμευση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας.

 ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

 Το σύνολο των μετοχών υπό κρατική ιδιοκτησία σε κάθε είδους δημόσιες επιχειρήσεις μεταβιβάζεται στο υπερταμείο για τις ιδιωτικοποιήσεις. Ειδικότερα, τα κρατικά μετοχικά πακέτα, που μεταβιβάζονται αυτοδικαίως στο υπερταμείο, αφορούν τον ΟΑΣΑ και τις θυγατρικές του (δηλαδή όλες τις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας), ΟΣΕ, ΕΛΤΑ, ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ, Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών, ΟAKA, Ελληνικές Αλυκές, ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ, Διώρυγα Κορίνθου, Οργανισμό Κεντρικών Αγορών και Αλιείας, Κεντρική Αγορά Θεσσαλονίκης, ΔΕΘ – «Helexpo» και Καταστήματα Αφορολογήτων Ειδών.

Επιπλέον, σύμφωνα με τη σχετική διάταξη, καθορίζονται η διαδικασία και τα κριτήρια για τις υπόλοιπες επιχειρήσεις όπου την πλειοψηφία των μετοχών έχει το κράτος, οι οποίες θα μεταφερθούν στο υπερταμείο, και στη συνέχεια η διαδικασία θα ενεργοποιηθεί με κυβερνητική απόφαση. Παράλληλα, στο υπερταμείο μεταβιβάζονται και τα μερίσματα του κράτους από τη συμμετοχή του στο μετοχικό κεφάλαιο του ΟΤΕ, με απώλειες για το κρατικό ταμείο ύψους 4 εκατ. ευρώ το χρόνο, σύμφωνα με την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Σε ό,τι αφορά τις διατάξεις του υπουργείου Παιδείας, έρχονται να εξειδικεύσουν το μνημόνιο, να υλοποιήσουν οδηγίες του ΟΟΣΑ με τις ανατροπές στο ωράριο και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών και τον εμπλουτισμό των εκπαιδευτικών καθηκόντων με νέα, που σχετίζονται με την αξιολόγηση και όχι μόνο». «στο στόχαστρο μπαίνει η ίδια η δομή και το περιεχόμενο του σχολείου, ώστε να γίνει πιο αντιδραστικό» σε βάρος των μορφωτικών αναγκών των παιδιών των λαϊκών οικογενειών. Επίκειται νέος μαζικός γύρος συγχωνεύσεων σχολείων με πρώτα υποψήφια θύματα τα συστεγαζόμενα σχολεία, για να μειωθούν κι άλλο οι κρατικές δαπάνες για την εκπαίδευση και να περισσεύει ζεστό παραδάκι για τις ανάγκες του κεφαλαίου.

 Ποιο είναι λοιπόν το πραγματικό «ταξικό πρόσημο» του πολυνομοσχεδίου;

Το ταξικό «πρόσημο» του πολυνομοσχεδίου – «πρόσημο» υπέρ του κεφαλαίου και των αναγκών του.

Η κυβέρνηση, μαζί με την ΝΔ, την ΕΕ, το ΔΝΤ και την εργοδοσία επιδιώκουν να σταθεροποιήσουν όλες τις ανατροπές που κάνανε όλα τα προηγούμενα χρόνια και θα κάνουν στο μέλλον στις κατακτήσεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα για το τι σόι θα είναι η μεταμνημονιακή εποχή, γιατί γι’ αυτήν την εποχή προορίζεται: Κέρδη και πάλι κέρδη για το κεφάλαιο απ’ τη μια, βάσανα και πάλι βάσανα για το λαό. Οι συνθήκες γαλέρας, η μειωμένη τιμή της εργατικής δύναμης θέλουν να μην αλλάξουν, αφού αποτελούν όρο για την αυξημένη κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτό είναι το ταξικό πρόσημο του πολυνομοσχεδίου, αυτή είναι η μεροληψία, η στήριξη της ανάκαμψης των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.

     Εισέπραξε τα συγχαρητήρια του ΣΕΒ για τις υπηρεσίες της

Ο Χρήστος – Γεώργιος Σκέρτσος, γενικός διευθυντής του ΣΕΒ, χαρακτήρισε «θετική» τη «ρύθμιση για την απεργία» σε ό,τι αφορά το επιχειρηματικό περιβάλλον και, ταυτόχρονα, δείχνοντας ότι «τρώγοντας έρχεται η όρεξη» της εργοδοσίας για να ξεμπερδεύει ολοκληρωτικά με το πιο ιερό εργατικό δικαίωμα, δήλωσε ότι είναι «δειλό βήμα» και «οριακού χαρακτήρα». Οσον αφορά συνολικά στο νομοσχέδιο, ανέφερε ότι αφήνει «θετικό αναπτυξιακό οικονομικό αποτύπωμα» και αυτό επειδή υλοποιεί «πάγια, διαχρονικά αιτήματα της επιχειρηματικής κοινότητας, που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και πολλά χρόνια». Με μια φράση, δηλαδή, ο εκπρόσωπος των βιομηχάνων ακύρωσε όλη τη φλυαρία των κυβερνητικών στελεχών, που προπαγανδίζουν ότι το νομοσχέδιο δήθεν «μεροληπτεί» υπέρ των εργαζομένων.

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

 Η αντιαπεργιακή νομοθετική ρύθμιση κατά παραγγελία του κεφαλαίου, αποτελεί μία ακόμα ωμή παρέμβαση του αστικού κράτους στο συνδικαλιστικό κίνημα, για λογαριασμό της εργοδοσίας.

Υπερδιπλασιάζει τον αριθμό των εργαζομένων που απαιτούνται από την αστική νομοθεσία για να μπορεί η Γενική Συνέλευση ενός πρωτοβάθμιου σωματείου να πάρει απόφαση για απεργία: Από το 1/3 έως το 1/5 των οικονομικά τακτοποιημένων μελών που ισχύει σήμερα, η απαρτία στη Γενική Συνέλευση για την κήρυξη απεργίας πηγαίνει στο 1/2.

Πρόκειται για ένα νέο, καίριο χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα, το οποίο έρχεται να προστεθεί στο υπάρχον αντεργατικό νομικό πλαίσιο, με βάση το οποίο ήδη οι 9 στις 10 απεργίες βγαίνουν παράνομες, καταχρηστικές ή και τα δύο, με διαδικασίες fast track.

Άλλοτε αξιοποιώντας τις ασφυκτικές διαδικαστικές προϋποθέσεις (π.χ. «έγκαιρη προειδοποίηση» της εργοδοσίας, ειδοποίηση όλων των εργοδοτικών φορέων που μπορεί να εμπλέκονται σε κάποια απεργία κ.ά.). Αλλοτε επικαλούμενοι την έννοια της «καταχρηστικότητας» και κρίνοντας τα ίδια τα απεργιακά αιτήματα και το περιεχόμενό τους, χαρακτηρίζοντάς τα, συχνά, «παράλογα», «υπερβολικά», «επουσιώδη», «άνευ αντικειμένου», ή, ακόμα χειρότερα, κρίνοντας αν η απεργία… έχει επιπτώσεις στα οικονομικά μιας επιχείρησης! Παράλληλα, στις δικαστικές αποφάσεις σχετικά με εργατικές απεργίες έχει γίνει πλέον κανόνας η επίκληση στο «γενικότερο κοινωνικό συμφέρον» ή στην κατάσταση της «εθνικής οικονομίας», ενώ τα τελευταία χρόνια είναι σύνηθες τα δικαστήρια να χαρακτηρίζουν απεργίες καταχρηστικές επειδή κρίνεται ότι έχουν αιτήματα με «πολιτικό χαρακτήρα», επειδή διατυπώνονται αιτήματα που στρέφονται ενάντια στην κυβερνητική πολιτική…

Είναι προκλητική η προσπάθεια της κυβέρνησης να «κουκουλώσει» αυτήν την πραγματικότητα, η προσπάθειά της να υποβαθμίσει το νέο αντιαπεργιακό χτύπημα που νομοθετεί υποστηρίζοντας με θράσος ότι με τη συγκεκριμένη ρύθμιση «ενισχύεται η δημοκρατία στα συνδικάτα», ότι «κάθε εμπόδιο για καλό» γιατί τάχα αυτό θα βοηθήσει στην «ουσιαστική συμμετοχή» των εργαζομένων στα σωματεία και την οργάνωση των απεργιών. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι η απαρτία του 50% είναι αδύνατον να επιτευχθεί. Και πως θα μπορούσε όταν οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στα ξενοδοχεία εργάζονται με βάρδιες. Όταν η εργοδοτική τρομοκρατία και οι απειλές οργιάζουν στους χώρους δουλειάς… Μιλούν για «δημοκρατία στα συνδικάτα» αυτοί που στέλνουν την Αστυνομία να συλλαμβάνει απεργούς και να καταστέλλει κινητοποιήσεις καθ’ υπόδειξη των αφεντικών. Και φυσικά, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση… νοιάζεται για τη «δημοκρατία» και απαιτεί τη συμμετοχή του 50% των μελών ενός σωματείου προκειμένου να αποφασιστεί μια απεργιακή κινητοποίηση, δεν έχει καμιά… «δημοκρατική ευαισθησία» για το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο που δίνει το ελεύθερο στην εργοδοσία να επιβάλλει μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων σε συνεργασία με «Ενώσεις Προσώπων», που εκπροσωπούν μόνο το 15% του προσωπικού τους…

Στόχος του κεφαλαίου είναι το «ξήλωμα» του απεργιακού δικαιώματος και ο ασφυκτικός έλεγχος των συνδικάτων και αυτόν ακριβώς τον στόχο υπηρετεί η νέα αντιαπεργιακή διάταξη. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι το παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης», που θα ωφελεί τάχα και το κεφάλαιο και τους εργαζόμενους, έχει κοντά ποδάρια, βλέπουν ότι παρά τον υπονομευτικό ρόλο του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού αναπτύσσονται εστίες αντίστασης και διεκδίκησης, με την καθοριστική συμβολή των ταξικών δυνάμεων… γι’ αυτό και παίρνουν τα μέτρα τους! να δυσκολέψουν, να αφοπλίσουν την εργατική τάξη και το κίνημά της, να εμποδίσουν τη διεκδίκηση καλύτερων όρων αμοιβής και εργασίας. Να διασφαλίσουν τη συνέχεια της μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης (…)

Πλάι τους στέκονται επάξια οι άνθρωποι τους, στο συνδικαλιστικό κίνημα, το δεξί χέρι των αφεντικών. Σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ αλλά και σε αρκετές δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις όπως στην ΟΛΜΕ και ΔΟΕ, που πάλεψαν με λύσσα ενάντια στις προτάσεις για απεργία, έκαναν τα αδύνατα-δυνατά, για να περάσει αναίμακτα και σε σιγή νεκροταφείου το πολυνομοσχέδιο. Στο σύνθημα που χιλιάδες εργαζόμενοι βροντοφωνάζουν «ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες» αυτοί αναφανδόν έχουν πάρει τη θέση τους δίπλα στο κεφάλαιο.

Αυτή η κουβέντα δεν είναι καινούργια ούτε αυθόρμητη. Με συστηματικό τρόπο βάλλεται από όλες τις μεριές, από αστικές κυβερνήσεις, εργοδότες, εργοδοτικούς και κυβερνητικούς συνδικαλιστές, το μεγάλο όπλο των εργατών, η υπέρτατη κατάκτηση της εργατικής τάξης, το δικαίωμα που κατέκτησαν με ποταμούς αίματος, με φυλακές και εξορίες, το δικαίωμα στην απεργία. Αυτό είναι που φοβούνται. Να σταματήσει η παραγωγή, να δουν στην πράξη οι εργαζόμενοι την τεράστια δύναμή τους, αυτό που λέει το σύνθημα που γεννήθηκε μέσα στους μεγάλους εργατικούς αγώνες των ημερών μας: «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά…».

Αυτό το όπλο πρέπει να υπερασπίσουμε, την οργάνωση στο χώρο δουλειάς και τις μορφές πάλης του εργατικού κινήματος. Αν νομίζουν ότι θα περάσουν τα μέτρα «χωρίς να βραχούν» είναι βαθιά νυχτωμένοι! Αν νομίζουν ότι η κατάσταση στο κίνημα θα μείνει έτσι όπως είναι σήμερα είναι βαθιά γελασμένοι. Οι σημαντικές εξελίξεις είναι μπροστά μας.

Οι εργαζόμενοι έχουν το ΠΑΜΕ, έχουν δυνάμεις και συνδικάτα που συσπειρώνονται σε αυτό, που μπορούν να στηριχτούν πάνω τους και πρέπει να τις δυναμώσουν, να αλλάξουν συνολικά τους συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό εργατικό κίνημα. Να ξεφορτωθούν όλους αυτούς που έχουν κάτσει στο λαιμό μας, μπαίνουν εμπόδιο στην ικανοποίηση των αναγκών μας, που αποτελούν τον πιο έμπιστο σύμμαχο των αφεντικών.

Με τις κινητοποιήσεις τους όλες αυτές τις μέρες, οι οποίες κορυφώνονται σήμερα, οι εργαζόμενοι, τα ταξικά συνδικάτα στέλνουν ξεκάθαρο μήνυμα:

Κάτω τα ξερά σας από την απεργία και τη δράση των σωματείων !

 Θα βρείτε απέναντί σας αποφασισμένο, μαζικό, μαχητικό όλο το ταξικό εργατικό κίνημα!”