Εκλογές ΕΛΜΕ Θήρας

Στις 7/12 έγινε εκλογοαπολογιστική  συνέλευση για τις εκλογές ( στις 18/12) για ΔΣ στην ΕΛΜΕ Θήρας. Η παράταξη της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών στην τοποθέτησή της, ήταν η μόνη παράταξη που έθιξε τις αιτίες που οδήγησαν στις απώλειες των εργατικών δικαιωμάτων, αποκάλυψε τους πραγματικούς υπεύθυνους για την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται σε όλα τα λαϊκά στρώματα και τον ρόλο του κυβερνητικού συνδικαλισμού που έβαλε και βάζει πλάτη να υποταχθούν οι εργαζόμενοι σ’ αυτή τη πολιτική, ως “μονόδρομος”. Το “Αυτόνομο Σχήμα” που στηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανe τοποθέτηση.

Η παράταξη της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών Θήρας πρότεινε 2 ψηφίσματα στο ΔΣ και τα έφερε στην ΓΣ των εργαζομένων, όπου ψηφίστηκαν ομόφωνα. Το πρώτο αφορά την: Καταδίκη της κρατικής καταστολής και της εργοδοτικής τρομοκρατίας σε Καρυπίδη (Γιάννενα), Υπουργείο Παιδείας και Ειρηνοδικεία (για τους πλειστηριασμούς) και το δεύτερο:Για την αύξηση των ωρών του εκπαιδευτικού, την αύξηση των μαθητών στην τάξη, την αξιολόγηση.

Η τοποθέτηση της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών της ΕΛΜΕ Θήρας:

“Συναδέλφισες, συνάδελφοι

Όσον αφορά στα πεπραγμένα του απερχόμενου ΔΣ της ΕΛΜΕ Θήρας η αλήθεια είναι ότι σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια φέτος κάτι κινήθηκε. Το ΔΣ συνεδρίασε περισσότερες φορές (αν και υπάρχει ακόμα πρόβλημα δημοσιότητας αυτών των συνεδριάσεων, των αποφάσεων, των προτάσεων, του τι ψηφίζει ο καθένας και με ποιο αιτιολογικό), είχε παρεμβάσεις με ανακοινώσεις για διάφορα ζητήματα που προέκυπταν, ανέλαβε πρωτοβουλίες για τη στέγαση-μεταφορά και σίτιση των καθηγητών αλλά μέχρι εκεί…

Το θέμα δεν είναι όμως να συγκρίνουμε τη λειτουργία του ΔΣ με την υπολειτουργία των προηγούμενων χρόνων αλλά με τη λειτουργία ενός πραγματικά ταξικού σωματείου. Με αυτό το κριτήριο λοιπόν η δράση του ΔΣ όχι μόνο απέχει πολύ αλλά προφανώς δεν υπάρχει ούτε η διάθεση, ούτε η κατεύθυνση για μια τέτοια δράση.

Πιο συγκεκριμένα:

• Αναφερόμαστε στη στάση του ΔΣ πέρσι τον Ιούνη σχετικά με την αξιολόγηση των διευθυντών από τους συλλόγους διδασκόντων, τότε που με ύπουλο τρόπο ήθελε η κυβέρνηση να εμπλέξει τους εκπαιδευτικούς στην διαδικασία της αξιολόγησης. Προειδοποιούσαμε ότι αυτή η διαδικασία δεν είναι τίποτα άλλο παρά η έναρξη της αξιολόγησης η οποία θα έρθει τον επόμενο χρόνο. Το ΔΣ της ΕΛΜΕ προσπάθησε να αποσυνδέσει την επιλογή των διευθυντών από την αξιολόγηση όπως ακριβώς έκανε και η ΟΛΜΕ που ήταν η μόνη Ομοσπονδία του Δημοσίου που έσπασε την απεργία-αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης, παροτρύνοντας μάλιστα και τους αιρετούς στα ΠΥΣΔΕ να αξιολογήσουν τους υποψήφιους διευθυντές.
• Αναφερόμαστε στη στάση του ΔΣ για την κινητοποίηση των αναπληρωτών στις 29/9 στο υπουργείο. Η ΑΣΕ είχε προτείνει τη συμμετοχή μας ώστε να αναδείξουμε το φλέγον τότε ζήτημα της στέγασης των αναπληρωτών στη Σαντορίνη, να το συνδέσουμε με τα γενικότερα ζητήματα των αναπληρωτών, να γίνει αίτημα αιχμής της κινητοποίησης και να απαιτήσουμε όχι μόνοι μας αλλά μαζί με τους αναπληρωτές απ’ όλη τη χώρα τη λύση του προβλήματος από τον υπουργό. Το ΔΣ επέλεξε να επικεντρώσει τις προσπάθειές του στο δήμο, δικαιώνοντας έτσι τα επιχειρήματα της κυβέρνησης ότι οι άμεσα υπεύθυνοι είναι οι δήμοι και βγάζοντας από το κάδρο των ευθυνών την κεντρική πολιτεία. Τονίσαμε ότι με αυτόν τον τρόπο συναινούν στην πολυδιαφημιζόμενη Αυτονομία και το πέρασμα των σχολείων σε επίπεδο περιφέρειας και δήμων. Το ίδιο άλλωστε έκαναν και ο πρόεδρος και γραμματέας της ΟΛΜΕ που ήταν εκείνες τις μέρες στο νησί, αλλά και στο ΔΣ της ΟΛΜΕ καταψηφίζοντας τις συγκεκριμένες κινητοποιήσεις με το αιτιολογικό ότι ήταν πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ.
• Αναφερόμαστε στη στάση του ΔΣ σχετικά με την πρόταση της ΑΣΕ για συμμετοχή της ΕΛΜΕ στις κινητοποιήσεις των μαθητών και γονέων στις 30 Οκτώβρη ώστε να συνδέσουμε με κοινό αγώνα τα δικά μας προβλήματα με αυτά των μαθητών μας και των γονιών τους (που έτσι κι αλλιώς τα περισσότερα είναι κοινά). Και στην ΕΛΜΕ και στην ΟΛΜΕ η πρόταση καταψηφίστηκε πάλι με το αιτιολογικό ότι μαθητές και γονείς είναι υποκινούμενοι κι ότι από πίσω βρίσκεται το ΠΑΜΕ.

Τελικά το ΔΣ της ΕΛΜΕ επιλέγει σε κάθε ζήτημα να ακολουθεί το βηματισμό της Ομοσπονδίας. Κι αυτό δεν θα ήταν απαραίτητα κακό (η ΟΛΜΕ δηλαδή να συντονίζει και να οργανώνει τους αγώνες και να μην βαράει η κάθε ΕΛΜΕ στο δικό της χαβά)…αλλά μιλάμε για την ΟΛΜΕ! Η πλειοψηφία των συνδικαλιστικών παρατάξεων στην ΟΛΜΕ (που εκφράζονται και μέσα από το κοινό προεδρείο παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΑΣΚ) δεν μπορεί και δε θέλει να οργανώσει την πάλη σε κατεύθυνση ρήξης με την αντιλαϊκή πολιτική. Κινείται στο αστερισμό των διαλόγων και των προτάσεων προς την κυβέρνηση. Καλλιεργεί τον εφησυχασμό και την απογοήτευση στον Κλάδο. Στηρίζει τη βασική γραμμή της κυβερνητικής πολιτικής και της ΝΔ πως δήθεν μπορεί να υπάρχει δίκαιη ανάπτυξη σε συνθήκες βαθιάς εκμετάλλευσης. Πως η ανταγωνιστικότητα προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων μπορεί να συνδυαστεί με κατακτήσεις υπέρ του λαού παγιδεύοντας τον Κλάδο με προτάσεις π.χ. για “μια καλή – μη τιμωρητική αξιολόγηση”.

Ο αγώνας όμως συνάδελφοι για την ανάκτηση των απωλειών μας, για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων μας, για να ανοίξει ο δρόμος ώστε να υπάρξουν συνολικότερες αλλαγές στην κοινωνία και την οικονομία απαιτεί σύγκρουση με τα μεγάλα συμφέροντα, με τους επιχειρηματικούς ομίλους και τα κόμματα που τους στηρίζουν.

Απαιτεί να έχουμε ένα σωματείο που:

• Θα είναι κοντά στο κάθε συνάδελφο, θα είναι μπροστά στον αγώνα για όλα τα προβλήματα.
• Θα αντιπαλεύει τα παραμύθια της κυβέρνησης περί “δίκαιης ανάπτυξης” και ταυτόχρονα θα διεκδικεί έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης σε όφελος του λαού.
• Θα στέκεται απέναντι στους σχεδιασμούς της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων για τις αλλαγές στο δημόσιο, που έρχονται να υπηρετήσουν την ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών, την παράδοση ολόκληρων τομέων κι υπηρεσιών στους ιδιώτες.
• Θα στέκεται απέναντι στην κυρίαρχη στρατηγική της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ για το σχολείο, την προώθηση των περικοπών και την «εξοικονόμηση» δαπανών, τις αντιδραστικές αλλαγές στη δομή και το περιεχόμενο του σχολείου (βλ. «νέες δομές υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου», όπου λέξεις κλειδιά είναι Αποκέντρωση – Αυτονομία – Περιφερειακός σχεδιασμός – Τοπικοί οργανισμοί – Αξιολόγηση) Απέναντι στις κυβερνητικές εξαγγελίες για το Λύκειο και τον τρόπο πρόσβασης που θέλουν να χτίσουν ένα ακόμα πιο σκληρό, ταξικό και ανταγωνιστικό σχολείο, να περικόψουν τα όποια στοιχεία γενικής Παιδείας έχουν απομείνει.
• Θα παλεύει απέναντι σε κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση και δε θα γίνεται ουρά τους. Δε θα γίνεται το όχημα για να ανεβοκατεβαίνουν αντιλαϊκές κυβερνήσεις, όπως έκαναν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ για λογαριασμό της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και όπως χρόνια τώρα έκαναν ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Συνδικάτα ταξικά και όχι κυβερνητικά!
• Θα συντονίζεται και θα αναπτύσσει κοινή δράση με τα εργατικά συνδικάτα, τις ενώσεις γονέων, τους ίδιους τους μαθητές γιατί το ζήτημα της παιδείας είναι ζήτημα όλου του λαού και όχι μόνο των εκπαιδευτικών.

Ένα τέτοιο σωματείο, συνδικάτο θέλουμε και αυτό θεωρούμε ότι είναι το βασικό κριτήριο ψήφου.

Για ένα τέτοιο κίνημα παλεύουν οι συνδικαλιστές και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ μεταξύ αυτών και η  Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών.

Με τη συμμετοχή σου στον αγώνα και την ψήφο σου στο ψηφοδέλτιο της
Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών σε καλούμε να:

1. καταδικάσεις τη νέα αντιλαϊκή επιδρομή που ετοιμάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για να «κλείσει» την 3η αξιολόγηση. Κλείσιμο της 3ης αξιολόγησης σημαίνει νέο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων, ένα ακόμα μνημόνιο που θα προστεθεί στα προηγούμενα και που θα κάνει τη ζωή των εργαζομένων ακόμα χειρότερη. Σημαίνει

• τζάμπα και ζεστό χρήμα για το κεφάλαιο,
• νέο αντιλαϊκό κρατικό προϋπολογισμό με περικοπές επιδομάτων, νέο μαχαίρι στις συντάξεις, ουσιαστική κατάργηση του αφορολόγητου, γενίκευση της ελαστικής εργασίας και των πλειστηριασμών στις λαϊκές κατοικίες.
• προϋπολογισμοί λιτότητας και φοροληστείας, μέχρι το 2060 που τα θεόρατα πλεονάσματα θα τα επωμιστούμε εμείς οι εργαζόμενοι.
• Προαπαιτούμενο της 3ης αξιολόγησης είναι η αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών και η αύξηση των μαθητών ανά τμήμα.  Με το νόμο για τη ρύθμιση του εργάσιμου χρόνου των ιατρών, νομοθετούν την εργάσιμη εβδομάδα των 60 ωρών. Στόχος τους είναι η πλήρη διάλυση του ωραρίου των εργαζομένων.

2. δώσεις απάντηση στην κυβερνητική απάτη για την «κανονικότητα» στα σχολεία. «Κανονικότητα» στα σχολεία σημαίνει: τσακισμένα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα, ελλείψεις εκπαιδευτικών και πολυπληθή τμήματα, συνεχής μετακίνηση ή και έλλειψη εκπαιδευτικών ειδικοτήτων, μόνιμη αδιοριστία, κλείσιμο εκατοντάδων τμημάτων ΕΠΑΛ και κατευθύνσεων ΓΕΛ, κατάργηση της ενισχυτικής και της ΠΔΣ.
3. δυναμώσεις τον αγώνα για αυξήσεις στους μισθούς μας και το ξεπάγωμα των μισθολογικών κλιμακίων, για μαζικούς και μόνιμους διορισμούς. Για να έχουν ίσα εργασιακά δικαιώματα μόνιμοι και συμβασιούχοι-αναπληρωτές συνάδελφοι. Για ένα σχολείο που θα μορφώνει και δε θα εξοντώνει. Για αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή και ενιαίο 12χρονο Σχολείο για όλα τα παιδιά. Όλα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες να είναι στη δομή που έχουν ανάγκη. Για να μη δίνεται ούτε 1€ από την τσέπη των λαϊκών οικογενειών για τη μόρφωση των μαθητών και τη λειτουργία του σχολείου.

Οι εργαζόμενοι δε δοκίμασαν ακόμα τη δύναμη τους!

Οι αγώνες των εργαζομένων όλο το προηγούμενο διάστημα έδειξαν και δείχνουν ότι το εργατικό-λαϊκό κίνημα είναι όρθιο, ζωντανό, υπάρχουν μαχητικές δυνάμεις. Ότι μπορεί να ανασυνταχθεί, να γίνει πιο μαχητικό, να γίνει δύναμη ανατροπής της κυριαρχίας των εκμεταλλευτών μας.

Η αντίσταση της πλειοψηφίας των Δημοσίων Υπαλλήλων ενάντια στην αντιδραστική κρατική αξιολόγηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ενάντια στην τρομοκρατία, τις απειλές και τους εκβιασμούς που γιγαντώθηκαν με την ψήφιση της τιμωρητικής τροπολογίας Γεροβασίλη από την κυβέρνηση και τη Ν.Δ. είναι παρακαταθήκη. Σας καλούμε να πάρετε τώρα μαζικά αποφάσεις, σε κάθε Σύλλογο Διδασκόντων για «αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης».

Ετοιμαζόμαστε για νέους, πιο μαζικούς αγώνες!

Δε δίνουμε σε κανέναν το δικαίωμα να λέει ότι ο σφαγιασμός των δικαιωμάτων μας έχει την έγκρισή μας.

Αν όμως το μέλλον που μας προετοιμάζουν είναι ρόδινο τότε γιατί φέρνουν νομοσχέδιο που απαγορεύει την απεργία; Το χτύπημα που επιχειρεί η κυβέρνηση στην απεργία, τη συνδικαλιστική οργάνωση, στη λειτουργία των σωματείων δείχνει ότι μας φοβούνται. Η άδικη και ταξική πολιτική τους θα γεννήσει νέους αγώνες. Αυτό το ξέρουν και γι’ αυτό τρέμουν και παίρνουν τα μέτρα τους. Τα συνδικαλιστικά δικαιώματα κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα. Δεν θα τους αφήσουμε να τα πάρουν πίσω! Η παροδική απόσυρση της  τροπολογίας για την κατάργηση ουσιαστικά της μεγαλύτερης κατάκτησης της εργατικής τάξης, του δικαιώματος στην απεργία, δείχνει ξεκάθαρα τον ελιγμό της κυβέρνησης, όμως παράλληλα και το ότι δεν έχει κανένα δισταγμό, καμιά αναστολή, προκειμένου να εξυπηρετήσει τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Μπορούμε να τους χαλάσουμε τα σχέδια

Συναδέλφισσα, συνάδελφε,

Ακόμα και αν δε συμφωνείς σε όλα μαζί μας, κάνε το βήμα.

• Στήριξε το ψηφοδέλτιο της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών.
• Είναι στο χέρι μας να χτίσουμε ένα συνδικαλιστικό κίνημα που δεν θα συσκοτίζει δεν θα θολώνει το τοπίο, που θα αποκαλύπτει τις αιτίες, θα κινητοποιεί, θα στοχεύει τον πραγματικό εχθρό που δεν είναι άλλος από το ίδιο το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα και θα παλεύει για την ανατροπή του.

Η πολιτική τους είναι απάνθρωπη και εγκληματική!

Μόνο ο αγώνας, η οργάνωση, η συμμαχία των λαϊκών στρωμάτων μπορεί να βάλει φρένο, να ανατρέψει τη σημερινή πραγματικότητα, ν΄ ανοίξει δρόμο υπέρ των εργαζομένων!

Να μη δεχτούμε ως εργαζόμενοι, ως παιδαγωγοί να γίνουμε δούλοι με σκυμμένο το κεφάλι, να εκπαιδεύουμε τους μαθητές μας για να γίνουν οι σύγχρονοι δούλοι του 21ου αιώνα.

Αυτή η ΑΠΕΡΓΙΑ Να γίνει η αρχή μιας γενικευμένης αντεπίθεσης!”

Τα δύο ψηφίσματα που πρότεινε η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών που ψηφίστηκαν ομόφωνα από τη Γενική Συνέλευση των εργαζομένων:

ΨΗΦΙΣΜΑ

Καταδίκη της κρατικής καταστολής και της εργοδοτικής τρομοκρατίας σε Καρυπίδη (Γιάννενα), Υπουργείο Παιδείας και Ειρηνοδικεία (για τους πλειστηριασμούς)

Η ΕΛΜΕ Θήρας καταδικάζει απερίφραστα την κρατική καταστολή που έζησαν στο πετσί τους οι εργαζόμενοι του Καρυπίδη στα Γιάννενα, οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι στις εστίες έξω από το Υπουργείο Παιδείας αλλά και οι διαδηλωτές στα ειρηνοδικεία.

Οι πάνω από 18 μήνες απλήρωτοι εργαζόμενοι του Καρυπίδη που αγωνίζονται για το δικαίωμα τους στην εργασία και στα δεδουλευμένα τους, οι φοιτητές που εν έτει 2017 διεκδικούν κυριολεκτικά ένα πιάτο φαΐ και οι εργαζόμενοι που προστατεύουν το κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους, βρέθηκαν μέσα σε λίγες ώρες στο στόχαστρο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς με απειλές, εκβιασμούς, καταστολή και συλλήψεις, το σχεδιαζόμενο χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα και στη συνδικαλιστική δράση αλλά και η αυτεπάγγελτη δίωξη για τις κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς, αποτελούν βασικές πλευρές του δόγματος «νόμος και τάξη» και είναι απαραίτητο συστατικό στη λεγόμενη «δίκαιη ανάπτυξη» που προβάλει η κυβέρνηση για να μπουκώσει με χρήμα και προνόμια τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Η ΕΛΜΕ Θήρας θα αντισταθεί στις απειλές και την καταστολή. Δυναμώνουμε σε κάθε σχολείο τις εστίες αντίστασης, τις ενώνουμε σε γενική αναμέτρηση με την εργοδοσία και την κυβέρνηση, με το σύστημα της εκμετάλλευσης που τσακίζει τις ζωές μας. Μόνο η δύναμη της οργάνωσης, της πάλης κατά της κλιμακούμενης αντεργατικής πολιτικής μπορεί να προκαλέσει δυσκολίες στους επιχειρηματικούς ομίλους και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, στην όξυνση της κρατικής βίας και της εργοδοτικής τρομοκρατίας.

Απάντηση, μπορεί και πρέπει να δοθεί με τη μαζική συμμετοχή του εργαζόμενου λαού, στην πανεργατική-πανελλαδική απεργία στις 14 Δεκέμβρη.

ΨΗΦΙΣΜΑ

Για την αύξηση των ωρών του εκπαιδευτικού, την αύξηση των μαθητών στην τάξη, την αξιολόγηση

Προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της 3ης αξιολόγησης είναι να αυξηθεί ο αριθμός διδακτικών ωρών ανά εκπαιδευτικό, καθώς και ο αριθμός μαθητών ανά τάξη και ανά εκπαιδευτικό, με βάση τις  “βέλτιστες πρακτικές των χωρών του ΟΟΣΑ”. Απαίτηση επίσης των θεσμών είναι η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων σύμφωνα με το γενικό σύστημα αξιολόγησης της δημόσιας διοίκησης.

Ήδη η κυβέρνηση με το νόμο για τη ρύθμιση του εργάσιμου χρόνου των ιατρών, επέβαλε την εργάσιμη εβδομάδα των 60 ωρών. Τα δημοσιεύματα που κυκλοφόρησαν στην πράξη προετοιμάζουν το έδαφος για τη γενίκευση της διευθέτησης του εργάσιμου χρόνου σε όλους του κλάδους και στην εκπαίδευση. Η αύξηση του ωραρίου, η κινητικότητα, ο εκπαιδευτικός λάστιχο, η εντατικοποίηση είναι απαιτήσεις του ΣΕΒ, της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ με τις οποίες συμφώνησαν όλα τα κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ) που ψήφισαν το 3^ο μνημόνιο στο οποίο περιέχονται.

Η αύξηση του ωραρίου, εκτός των άλλων θα οδηγήσει σε νέες απολύσεις συμβασιούχων εκπαιδευτικών και θα κλείσει ακόμα περισσότερο το δρόμο στους μόνιμους διορισμούς.

Δεν θα επιτρέψουμε την περαιτέρω υποβάθμιση του σχολείου και τη πλήρη διάλυση του ωραρίου των εργαζομένων!

Η καλύτερη απάντηση στην κυβέρνηση και στα σχέδιά της είναι η  επιτυχία της πανεργατικής απεργίας στις 14 Δεκέμβρη!

• Καμία αύξηση στο ωράριο των εκπαιδευτικών. Ήδη τρέχουμε σε 3 και 4 σχολεία ενώ εκατοντάδες συνάδελφοι μας πλεονάζουν χωρίς οργανική θέση.

Απαιτούμε

• Μείωση και όχι αύξηση των μαθητών στην τάξη, με παιδαγωγικά κριτήρια. Επαναφορά του προηγούμενου ωραρίου.

Δε θα δεχτούμε

• Την αντιδραστική αξιολόγησή τους, που στόχο έχει την κατηγοριοποίηση της σχολικής μονάδας και την περαιτέρω υποβάθμιση του σχολείου.

Όλες και όλοι στην ΑΠΕΡΓΙΑ 14/12