Παγκόσμια Hμέρα Τουρισμού, το τουριστικό “θαύμα” δεν είναι για όλους

Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού η 27η Σεπτέμβρη και οι εκδηλώσεις της Τοπικής Διοίκησης για τον εορτασμό της,  είναι περισσότερες από οποιαδήποτε άλλη γιορτή.

Στην ομιλία της στην εκδήλωση που έγινε το Σάββατο,η αρμόδια αντιδήμαρχος Τουρισμού, Διεθνούς Προβολής και Αποδήμων Ροδίων κα Μαρίζα Χατζηλαζάρου, έχοντας μάτια μόνο για το τουριστικό κεφάλαιο, αλλά όχι και για τους χιλιάδες εργαζόμενους στον επισιτισμό-τουρισμό, που λιώνουν καθημερινά σηκώνοντας το βάρος του “τουριστικού θαύματος” , μεταξύ άλλων ανέφερε:

“Όλες οι ενέργειες και οι δράσεις της Διεύθυνσης Τουρισμού Δήμου Ρόδου έχουν ως κύριο γνώμονα την ανάδειξη του νησιού ως μοναδικού προορισμού όχι μόνον το καλοκαίρι, αλλά καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους.”

Ευσεβής πόθος των μεγαλοξενοδόχων της περιοχής μας, η επέκταση της τουριστικής περιόδου, η οποία έγινε βασικό μέλημα της διεύθυνσης του δήμου.Και συνεχίζει με αναφορές στον εναλλακτικό τουρισμό που μπορεί ν’ αποτελέσει πόλο έλξης περισσότερων επισκεπτών.

“Η Ρόδος εξάλλου είναι ένα νησί που, έχοντας κατακτήσει περίοπτη θέση στον κατάλογο των δημοφιλέστερων τουριστικών προορισμών, τείνει όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια να γίνει μόνιμος πόλος έλξης και άλλων μορφών τουρισμού, του εναλλακτικού τουρισμού και όλων των μορφών που αυτός περιλαμβάνει.

Εκεί στοχεύουμε με την παρουσία μας σε όλες τις διεθνείς τουριστικές εκθέσεις, όπου μέσα από έντυπο υλικό αλλά και με την διάθεση τοπικών προϊόντων, που προσφέρουν ντόπιοι επιχειρηματίες, καθώς και με την παρουσίαση των αθλητικών και άλλων μορφών εναλλακτικού τουρισμού στη Ρόδο,  επιχειρούμε να προσελκύσουμε όχι μόνον περισσότερους τουρίστες αλλά ποιοτικότερο τουρισμό και τουρισμό για όλους τους μήνες  του χρόνου”.

Η αναφορά όλων των τοπικών αρχών, αλλά και άλλων φορέων, που ταυτίζονται οι προτάσεις τους με αυτές των μεγαλοξενοδόχων, στον “ποιοτικό τουρισμό”, με κριτήριο το χρήμα που ξοδεύει ο τουρίστας, αποτελούν προσβολή για τους επισκέπτες του τόπου μας. Δηλαδή ο σεβασμός και η ποιότητα μετριέται με το χρήμα και δεν ντρέπονται να το λένε.

Αραγε πως θα αισθάνεται ο τουρίστας που προτιμά τη Ρόδο για τις διακοπές του, αλλά η “ατυχία” του είναι ότι, είναι ένας απλός εργαζόμενος, που ζει κι αυτός στο πετσί του την αντιδραστική ευρωπαϊκή επιτήρηση στο μισθό του, στη σύνταξή του, όπως συμβαίνει εξ άλλου και σε μας, οπότε το κομπόδεμά του δεν τον κατατάσσει στον “ποιοτικό τουρισμό”; Να τ’ ακούει μάλιστα την ημέρα που γιορτάζεται παγκόσμια ο τουρισμός!

Πως αισθάνεται αλήθεια  ένας εργαζόμενος όταν ακούει για επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, τη στιγμή που χτυπά 10ωρα και 12ωρα, με αμοιβές στο ύψος του βασικού μισθού, με ελάχιστα ή καθόλου ρεπό και προβλήματα υγείας που θερίζουν ακόμα και τους πιο νέους σε ηλικία εργαζόμενους;

Βρίσκονται επίσης οι λαϊκές οικογένειες, που βλέπουν ακόμα και τις ολιγοήμερες θερινές διακοπές να γίνονται άπιαστο όνειρο. Είναι, τέλος, οι αυτοαπασχολούμενοι , που στραγγαλίζονται από τον ανταγωνισμό και την κατακόρυφη μείωση του εσωτερικού τουρισμού , βαδίζοντας σταθερά προς τον αφανισμό.

Ν’ ακουστεί δυνατά η φωνή των εργαζομένων