Μετά την Ιθάκη στη Σύρο ο Πρωθυπουργός , για να επαναλάβει -με διαφορετικό φόντο- το παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης», ενώ έφερε ως παράδειγμα «της αποφασιστικής και υγιώς σκεπτόμενης επιχειρηματικότητας», το ναυπηγείο Νεωρίου που επαναλειτουργεί με 300 εργαζόμενους και με τη δέσμευση να γίνουν 1.000 τα επόμενα χρόνια. Μιλώντας στους εργαζόμενους του ναυπηγείου του Νεωρίου, ο Αλέξης Τσίπρας, εμφανίστηκε να στηρίζει τους «ανθρώπους του μόχθου και της δουλειάς», την ώρα που η πολιτική του έχει ρίξει στα τάρταρα κάθε πτυχή της ζωής τους, προς όφελος των μονοπωλίων.
Στοιχείο της «υγιούς» επιχειρηματικότητας πάντως, το οποίο δεν ανέφερε ο πρωθυπουργός, είναι πως το ναυπηγείο επαναλειτουργεί με μία σειρά προνομίων που του παράσχει η κυβέρνηση με την ισχύουσα πτωχευτική νομοθεσία, όπως «κούρεμα» των χρεών της επιχείρησης προς το Δήμο Σύρου και φοροαπαλλαγές. Παράλληλα, οι εξελίξεις με το Νεώριο εντάσσονται στην προσπάθεια να μετατραπεί η Σύρος σε «κέντρο διερχομένων» αμερικανοΝΑΤΟικών και σε ορμητήριο των ιμπεριαλιστών, με όσους κινδύνους για το λαό αυτό συνεπάγεται.
Ο Αλ. Τσίπρας δεν έχασε την ευκαιρία να πανηγυρίσει για την «έξοδο» της χώρας από τα μνημόνια, κάνοντας λόγο για μία «κρίσιμη, ιστορική στιγμή, που ο τόπος γυρνά σελίδα», αποσιωπώντας πάντως ότι αυτή η νέα σελίδα εξακολουθεί να περιλαμβάνει σκληρά αντιλαϊκά μέτρα για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, ως αποτέλεσμα των συμφωνιών της κυβέρνησής του με την ΕΕ για τα επόμενα χρόνια, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ματωμένα πλεονάσματα, συνέχιση της εποπτείας, μείωση του αφορολόγητου.
Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, σχετικά με τα όσα είπε ο κ. Τσίπρας στη Σύρο, τονίζει τα εξής:
«Ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί να κρύψει πίσω από τα παχιά προεκλογικά του λόγια ότι μόλις τον Ιούνη, η κυβέρνησή του απέρριψε ως αντισυνταγματική την πρόταση νόμου των συνδικάτων που κατέθεσε το ΚΚΕ, για την πραγματική επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων. Όσο, δε, αφορά τη “μεταμνημονιακή” πολιτική του για τον κατώτατο μισθό, αυτή προωθείται με το μνημονιακό νόμο των Σαμαρά – Βενιζέλου (ν. Βρούτση), που δεν επιτρέπει την ελεύθερη διαπραγμάτευσή του, απόδειξη της ταύτισης ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ.
Όσο και αν προσπάθησε σήμερα ο κ. Τσίπρας για την “επανεκκίνηση του φιλολαϊκού του προφίλ”, ο λαός έχει δει το πραγματικό του πρόσωπο. Ο κ. Τσίπρας είναι εχθρός των εργαζομένων και υπηρέτης των εντολών του κεφαλαίου και της ΕΕ. Για αυτό το λόγο, άλλωστε, εισπράττει τα συγχαρητήρια όλων αυτών. Το μόνο που κάνει καλά ο κ. Τσίπρας είναι να καπηλεύεται τους αγώνες και τις παραδόσεις του λαού.
Η υπόσχεσή του για τη δημιουργία στο Νεώριο 1000 θέσεων εργασίας είναι τόσο ψεύτικη, όσο και η έξοδος από τα μνημόνια. Το μόνο που προβλέπει το “σχέδιο εξυγίανσης” των νέων ιδιοκτητών είναι η καταβολή των δεδουλευμένων (την οποία μόνο το ΚΚΕ απαιτούσε και διεκδικούσε) και αυτό για να πραγματοποιηθεί, χρειάζεται η συνεχής αγωνιστική δράση των εργαζομένων. Για θέσεις εργασίας, για μισθούς και το εργασιακό καθεστώς δεν προβλέπει τίποτα.
Δεν είναι τυχαίο ότι παρέλειψε εντελώς να αναφέρει ότι η κυβέρνησή του επιδιώκει να μετατρέψει την Σύρο σε “κέντρο διερχομένων” αμερικανοΝΑΤΟικών δυνάμεων – ορμητήριο των ιμπεριαλιστών, που σημαίνει ότι θα δημιουργηθούν μεγάλοι κίνδυνοι για τους κατοίκους του νησιού και για το λαό γενικότερα και ότι σε αυτόν το σχεδιασμό εντάσσονται το ενδιαφέρον και οι εξελίξεις με το Νεώριο.
Η απάτη και η κοροϊδία έχουν κοντά ποδάρια και οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ανεχθούν αυτόν τον εμπαιγμό, αλλά να οργανώσουν τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, χωρίς αναμονή και να τιμωρήσουν σημερινούς και προηγούμενους κυβερνώντες, που τον τσακίζουν διαδοχικά».
Έσπευσε να πανηγυρίσει για την πτώση της ανεργίας κάτω από το 20%, ενώ για την εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί εδώ και χρόνια στην αγορά εργασίας, την οποία όχι μόνο δεν αντιμετώπισε, αλλά αντίθετα ενίσχυσε και επέκτεινε, δεν δίστασε να επιρρίψει τις ευθύνες στις προηγούμενες κυβερνήσεις αλλά και στην ΕΕ, την πολιτική της οποίας εφαρμόζει απαρέγκλιτα.
Μάλιστα, εντελώς ευθαρσώς, λες και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν είχε βάλει την υπογραφή της στα μνημόνια που ψηφίστηκαν, ισχυρίστηκε πως οι δανειστές ήταν αυτοί που δεν επέτρεπαν την ελεύθερη διαπραγμάτευση της τιμής της εργασίας και επέβαλαν την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, αλλά και τη μείωση του κατώτατου μισθού!
Επανέλαβε το παραμύθι «δίκαιης ανάπτυξης» ενώ έφερε ως παράδειγμα «της αποφασιστικής και υγιώς σκεπτόμενης επιχειρηματικότητας», το ναυπηγείο Νεωρίου που επαναλειτουργεί με 300 εργαζόμενους και με τη δέσμευση να γίνουν 1.000 τα επόμενα χρόνια, χωρίς κουβέντα πάντως για τις εργασιακές σχέσεις και τα τσακισμένα δικαιώματα. “
