Φαίνεται ότι όσο περισσότερο πλησιάζουμε προς τις κάλπες, τόσο θα γιγαντώνονται οι ψευτοαντιπαραθέσεις ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, σε μια διαπάλη που καλεί το λαό να εστιάσει σε δήθεν διαχωριστικές γραμμές, ώστε να κρυφτεί η επί της ουσίας σύγκλισή τους στη στρατηγική του κεφαλαίου. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της συζήτησης στη Βουλή για τη νέα αντιδραστική μεταρρύθμιση στην Τοπική Διοίκηση με την επωνυμία «Κλεισθένης 1». Μπορεί να μην είπαν κουβέντα γύρω από την καρδιά του νόμου, που αφορά την επιχειρηματική λειτουργία και το φόρτωμα νέων βαρών στη λαϊκή οικογένεια, όμως περίσσεψαν οι διαξιφισμοί γύρω από την απλή αναλογική ως εκλογική διαδικασία στην ΤΔ. Ταυτόχρονα, από κοινού ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ στήριξαν την κατάτμηση μεγάλων Περιφερειών, η οποία αλλοιώνει την αντιπροσωπευτικότητα της ψήφου.
Η κινητικότητα αυτή στο αστικό πολιτικό σκηνικό, τα νέα κόμματα που δημιουργούνται, οι μεταγραφές βουλευτών από το ένα κόμμα στο άλλο, οι καταγγελίες, οι αποκαλύψεις και άλλα όμορφα που συμβαίνουν στις τάξεις των πολιτικών δυνάμεων του κεφαλαίου, εκτός από τη σαπίλα που αντιπροσωπεύουν αποκαλύπτουν και κάτι ακόμα: Το πόσο θολές είναι οι περιβόητες «διαχωριστικές γραμμές» ανάμεσα σε δυνάμεις που στα τηλεοπτικά παράθυρα και στη Βουλή κονταροχτυπιούνται, κι όμως την ίδια στιγμή στελέχη τους πηγαινοέρχονται, αλλάζοντας πολιτική «στέγη».
πηγή:ριζοσπάστης 14-15/7/2018
