ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΦΟΙΤΗΤΩΝ – ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 16/4
Τα όσα συνέβησαν από το μεσημέρι της Δευτέρας μέχρι το βράδυ της ίδιας μέρας και βέβαια όσα ακολούθησαν τις επόμενες μέρες επιβεβαίωσαν πως η κυβέρνηση, με την επίδειξη πυγμής μπροστά στο άγαλμα του Τρούμαν, με την άγρια επίθεση που έθετε σε κίνδυνο τις ζωές των διαδηλωτών, υπερασπιζόταν κάτι πολύ περισσότερο από την «τάξη». Υπερασπιζόταν την επιλογή εμπλοκής της στην επέμβαση ΗΠΑ – ΝΑΤΟ στη Συρία. Υπερασπιζόταν τις σχέσεις της με τους δολοφόνους των λαών.
Οι εικόνες μίλησαν μόνες τους. Φοιτητές οδηγήθηκαν σε νοσοκομεία τραυματισμένοι, κάποιοι αρκετά σοβαρά. Τραυματισμένοι νέοι συνελήφθησαν, αφού προηγουμένως είχαν δεχτεί ένα ανελέητο σφυροκόπημα από τις δυνάμεις καταστολής. Οδηγήθηκαν στο δικαστήριο και δικάζονται την Τετάρτη 25 Απρίλη.
Ας δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά τα γεγονότα, για να γίνει κατανοητό το εξής: Την περασμένη Δευτέρα η κυβέρνηση, η αστυνομία, διάφοροι άλλοι μηχανισμοί και οι άνωθεν εντολοδόχοι τους επέλεξαν να δείξουν τι σημαίνει «μηδενική ανοχή» με μια διαφορετικής …ποιότητας καταστολή.
Τη Δευτέρα λοιπόν έγινε η μαζική κινητοποίηση εργαζομένων, φοιτητών, μαθητών και την ίδια στιγμή διαδηλωτές, σε μια συμβολική κίνηση, επιχείρησαν να αποκαθηλώσουν ένα σύμβολο μίσους που ντροπιάζει εδώ και χρόνια το κέντρο της Αθήνας, το άγαλμα του Χ. Τρούμαν. Του ανθρώπου που έριξε τις ατομικές βόμβες σε Χιροσίμα – Ναγκασάκι, εγκαινίασε τη χρήση ναπάλμ στον Γράμμο και στο Βίτσι και ματοκύλισε το λαό της Κορέας, απ’ όπου μάλιστα επέστρεψαν μέσα σε φέρετρα και 187 Ελληνες στρατιώτες, χώρια οι εκατοντάδες τραυματισμένοι.
Ποια ήταν η «απάντηση» της κυβέρνησης;
Δεν πέρασαν ούτε 48 ώρες από αυτά τα γεγονότα και εντελώς ξεδιάντροπα εμφανίστηκαν και οι …«άνωθεν».
Ετσι λοιπόν, το μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης ο Αμερικανός πρέσβης, Τζ. Πάιατ, εμφάνισε στο «Twitter» φωτογραφία του δίπλα στο άγαλμα του Τρούμαν να ποζάρει χαμογελαστός, ικανοποιημένος προφανώς από την τήρηση των εντολών να μείνει οπωσδήποτε στη θέση του το έκτρωμα, και γράφει: «…Πέρασα να ελέγξω το άγαλμα του Χάρι Τρούμαν – ένα σύμβολο της συμμαχίας μεταξύ ΗΠΑ – Ελλάδας και μία υπενθύμιση για τη γενναιοδωρία του αμερικανικού λαού στη διάρκεια των πιο σκοτεινών ημερών της Ελλάδας»…
Την ίδια μέρα, όμως, λύθηκαν οριστικά οι όποιες αμφιβολίες για το τι υπηρετούσε η επίθεση και οι διώξεις στους διαδηλωτές. Ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, με δηλώσεις στο ραδιόφωνο είπε: «Η Αστυνομία δεν προστάτευε το άγαλμα του Τρούμαν να μην πέσει, η Αστυνομία δεν ήθελε να δημιουργηθεί ένα καινούργιο διπλωματικό πρόβλημα, εκεί που δεν χρειάζεται»!
Μετά τα παραπάνω, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι εδώ δεν έχουμε ούτε «υπερβολικό ζήλο» κάποιων αστυνομικών, ούτε «μεμονωμένα περιστατικά», αλλά εφαρμογή σχεδίου από την κυβέρνηση, που στέλνει το μήνυμα ότι η αμφισβήτηση της στρατηγικής του κεφαλαίου και της εμπλοκής στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς θεωρείται έγκλημα, και ως τέτοιο θα καταστέλλεται και θα διώκεται.
Αυτό το μήνυμα εκπέμπει και η δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Ν. Τόσκα, ότι «η αστυνομία αντέδρασε όπως όφειλε», επειδή «τα μέλη αυτά της ΚΝΕ και του ΚΚΕ πήγαν να γκρεμίσουν το άγαλμα του Τρούμαν». Ο υπουργός συνέδεσε άμεσα το όργιο της καταστολής με την προστασία του αγάλματος από την κυβέρνηση, ενώ για «ξεκάρφωμα» και μόνο πρόσθεσε ότι η αστυνομία «αντέδρασε περισσότερο βίαια», παρά το γεγονός ότι «η κατεύθυνση η οποία έχει δοθεί είναι να τηρούνται οι ισορροπίες, να μην ξεπερνούν τα όρια»…
Τέλος, έχει ένα ενδιαφέρον να δούμε και το ποιοι …«σοκαρίστηκαν» και αντέδρασαν έντονα όχι για τους βίαιους ξυλοδαρμούς και το άνοιγμα των κεφαλιών, αλλά γιατί φοιτητές, εργάτες και μαθητές «τόλμησαν» να αγγίξουν τον …αγαπημένο τους Τρούμαν. Σε αυτό λοιπόν, με μια φωνή σαν κοινή γραμμή, είδαμε να βγάζουν όλη την αντιΚΚΕ υστερία τους και να αρθρογραφούν με ένα ιδιότυπο καρμπόν «Μακελειό», «Ελεύθερη Ωρα», «Δημοκρατία», «Ποντίκι», «Νέα» και αρκετοί ακόμα, που πραγματικά όλοι τους έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για να αποδείξουν ότι οι γραμμές που χωρίζουν διάφορους μηχανισμούς είναι πολύ λεπτές…
άρθρο του σημερινού Ριζοσπάστη