Ενα ακόμα επεισόδιο προστέθηκε, χτες, στην επιχείρηση εφησυχασμού που καλλιεργεί η κυβέρνηση, αναφορικά με την κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο και στην κυπριακή ΑΟΖ. Αφορμή στάθηκε η επικείμενη ενίσχυση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο, που συνδέεται με την έναρξη των ερευνών της «ExxonMobil» στην κυπριακή ΑΟΖ.
Από τα κυβερνητικά επιτελεία, η συγκεκριμένη εξέλιξη παρουσιάζεται λίγο – πολύ ως στήριξη στα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας και κατ’ επέκταση ως μήνυμα στην Τουρκία να «συμμαζευτεί» και σε ό,τι αφορά τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο.
Με τον τρόπο αυτό, οι ΗΠΑ διαφημίζονται ως «εγγυητές» τάχα της ασφάλειας και παράγοντας σταθερότητας στην περιοχή, την ώρα που η κυβέρνηση καυχιέται ότι δικαιώνεται για την επιλογή να αναβαθμίσει τις σχέσεις με την κυβέρνηση Τραμπ, εμπλέκοντας το λαό βαθύτερα σε σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς επικίνδυνους για τα πραγματικά του συμφέροντα.
Την ένταση αυτών των ανταγωνισμών και όχι την εκτόνωσή τους σηματοδοτεί η ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Πλευρά των αντιθέσεων στην περιοχή είναι και η ένταση στις σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκίας, η οποία διεξάγει ένα πολυεπίπεδο παζάρι από τη Συρία μέχρι τα Βαλκάνια, για να διασφαλίσει τα συμφέροντα των μονοπωλίων της, να περιφρουρήσει και να αναβαθμίσει το ρόλο της, σε μια περίοδο που η «τράπουλα» ξαναμοιράζεται στην περιοχή.
Βέβαια, στόχος και των ΗΠΑ είναι να διαφυλάξουν τα δικά τους μονοπωλιακά συμφέροντα στην Ανατ. Μεσόγειο και ευρύτερα, στην προκειμένη περίπτωση το μερίδιο των αμερικανικών κολοσσών από τη διανομή της ενεργειακής πίτας στην περιοχή. Ο στόχος αυτός, όμως, παρά την ένταση στις σχέσεις με την Τουρκία, συνδέεται με το στόχο διατήρησής της στο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο και όχι με πλήρη διάρρηξη των σχέσεων μαζί της, που θα έβγαζε ενισχυμένη τη Ρωσία. Αλλωστε, ο τουρκικός είναι ο δεύτερος μετά τον αμερικανικό σε δύναμη στρατός της λυκοσυμμαχίας. Αυτό σημαίνει ότι, παράλληλα με τις αντιπαραθέσεις, συνυπάρχει και η προσπάθεια για νέους συμβιβασμούς.
Αλλωστε, όσοι δηλώνουν ανακουφισμένοι από την ενισχυμένη παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή, πρέπει να θυμούνται ότι μόλις πρόσφατα ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ έπαιξαν ρόλο Πόντιου Πιλάτου στην παρεμπόδιση της ιταλικής ENI να κάνει γεωτρήσεις στο «οικόπεδο 6» της κυπριακής ΑΟΖ, ενώ όλες τους οι δηλώσεις μεταφράζονται σε πίεση προς την Κυπριακή Δημοκρατία να δεχτεί συνδιαχείριση του ενεργειακού της πλούτου και να επιταχύνει τη διευθέτηση του Κυπριακού στη βάση διχοτομικών σχεδίων.
Η συγκέντρωση εξάλλου τόσο πολλών και ανταγωνιστικών στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή (Ρώσοι, Γάλλοι, Τούρκοι, Γερμανοί, Βρετανοί και άλλοι) μόνο καλό σημάδι δεν είναι για τους λαούς, καθώς προκαλεί κινδύνους για επεισόδια που μπορεί να αποτελέσουν νέες εστίες πολεμικών αντιπαραθέσεων.
Και ενώ μέρα με τη μέρα οι ανταγωνισμοί οξύνονται και η τουρκική επιθετικότητα αυξάνεται, η κυβέρνηση αντιστρέφει την πραγματικότητα και δείχνει ως «προστάτες» την ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. «Οσο περισσότερα αμερικανικά κανόνια, τόσο το καλύτερο», ψιθυρίζουν σε ελεύθερη μετάφραση τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Το ξετσίπωτο ξέπλυμα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, που κατά την επίσκεψη του Αλ. Τσίπρα στον Τραμπ γνώρισε μεγάλες δόξες, τώρα ξεπερνάει κάθε όριο.
Οι τελευταίες εξελίξεις, όπως και το σημερινό πρώτο θέμα του «Ριζοσπάστη», που επιβεβαιώνουν ότι η χώρα μπαίνει πιο βαθιά στο σπιράλ επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, πρέπει να χτυπήσουν καμπανάκι. Να κλιμακωθεί η εργατική – λαϊκή πάλη για την απεμπλοκή της χώρας από αυτούς τους σχεδιασμούς. Να πάρει απάντηση η προσπάθεια της κυβέρνησης να καλλιεργήσει ψευδαισθήσεις για το ρόλο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Η δικαιολογημένη ανησυχία των εργαζομένων να μετουσιωθεί σε επαγρύπνηση και οργανωμένη πάλη ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, στη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Σε συστράτευση με το ΚΚΕ για την ανατροπή αυτής της βαρβαρότητας που εναλλάσσει τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την «ιμπεριαλιστική ειρήνη» με το πιστόλι στον κρόταφο.
Αναδημοσίευση της στήλης “Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ” του σημερινού “Ρ”