«Δεν μας αρκεί να μας λέτε ότι έχουμε δίκιο, ότι μας στηρίζετε, ότι θα πιέσετε για να δοθούν λύσεις. Είναι ανάγκη να γίνουν τα λόγια πράξη» επεσήμανε κατά τη διάρκεια του χαιρετισμού της στο Συνέδριο της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝΠΕ) που διεξάγεται στην Πάτρα, η Βέτα Πανουτσάκου, πρόεδρος της Ομοσπονδία Συλλόγων υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών Ελλάδας (ΟΣΥΑΠΕ).
Συγκεκριμένα, ανέφερε:
«Σας ευχαριστούμε για την πρόσκληση στο θεματικό σας Συνέδριο, για το οποίο θεωρούμε, για το πρώτο ιδιαίτερα θέμα, την “θεσμική θωράκιση” των Περιφερειών ότι αποτελεί μια πρόκληση για τη σκέψη και για την προσέγγιση των εργαζομένων, για την λειτουργία των υπηρεσιών και την εκτέλεση των αρμοδιοτήτων, για το ποιον εν τέλει αυτές υπηρετούν.
Παρότι είναι δεδομένο ότι όλες αυτές τις πλευρές τις βλέπουμε από διαφορετική πλευρά, παρότι αντιμετωπίζουμε με διαφορετική οπτική σταθερές και αξίες, νόμους και κανόνες, παρότι καμιά θεσμική διαδικασία δεν είναι “ουδέτερη”, θεωρούμε ότι οι προτάσεις μας, αυτές που πολύ συνοπτικά θα αναφέρουμε σήμερα και πολύ περισσότερο όλες όσες σας έχουμε καταθέσει όλα τα τελευταία χρόνια, μπορούν να συμβάλουν στο να λειτουργούν οι υπηρεσίες μας με το βλέμμα στον άνθρωπο, τον άνθρωπο του λαού.
Όποια οπτική όμως και να έχει κάποιος, πρέπει να δεχτούμε ότι καμιά θεσμικά θωρακισμένη λειτουργία δεν μπορεί να υπάρχει, δεν μπορεί να εξελίσσεται χωρίς τον ανθρώπινο παράγοντα, χωρίς τον εργαζόμενο, μαζί με τα όποια εργαλεία χρειάζεται. Οποιαδήποτε άλλη εκδοχή ή παραδοχή προσπαθεί να κρύψει την αλήθεια, να υπηρετήσει σκοπιμότητες.
Τέτοια εκδοχή είναι πχ οι υπηρεσίες της πολιτικής προστασίας που ενώ όλοι ομνύουν στην αναγκαιότητά τους, στην πράξη όμως είναι γραφειοκρατικοί μηχανισμοί, με μετρημένους στα δάχτυλα υπαλλήλους, χωρίς μέσα και εξοπλισμό, αλλά έχοντας αγκαζέ τους εργολάβους και τα ιδιωτικά μηχανήματά τους, που τα χρυσοπληρώνουμε μιας και η πολιτική προστασία μας βρίσκει πάντα στην ανάγκη…. και έτσι εκτός των άλλων “αγιάζονται” και οι απευθείας αναθέσεις.
Μπορεί λοιπόν να υπάρξει θεσμική θωράκιση στις υπηρεσίες πολιτικής προστασίας, αν συνεχίσουν στην ίδια περπατησιά; Εμείς λέμε όχι.
Εσείς λέτε ναι. Και γι αυτό έχουν φτάσει οι Περιφέρειες να μην έχουν βασικά μηχανήματα έργου κι ας διαχειρίζονται εκατομμύρια και δισεκατομμύρια, να μην μπορούν να εκτελέσουν στοιχειώδη έργα χωρίς τους εργολάβους και να έχουν μόνο μερικές δεκάδες χειριστές σε όλη την χώρα, σύμφωνα με την απογραφή του ΥΠΕΣ, με έναν στα Ιόνια και κανέναν στο Νότιο Αιγαίο.
Αυτή η επιλογή έχει υπηρετηθεί πιστά, με συνέχεια – εξάλλου το κράτος έχει συνέχεια – από όλες τις κυβερνήσεις και με τις επανειλημμένες καταργήσεις των οργανικών θέσεων (ν.4024/2011, Καλλικράτης κλπ) και με την ουσιαστική κατάργηση των προσλήψεων ιδιαίτερα για τις ΥΕ και ΔΕ κατηγορίες υπαλλήλων. Βέβαια αντίστοιχη είναι και η εικόνα για τις υπόλοιπες κατηγορίες υπαλλήλων της ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης (ΤΕ & ΠΕ) και με την εφαρμογή του 10/1 (αποχωρήσεις-προσλήψεις) και με το 5/1 στην συνέχεια, αλλά και το 1/1 της μεταμνημονιακής εποχής. Έτσι έχουμε φτάσει στο 50% κάλυψης των οργανικών θέσεων, με κραυγαλέες ελλείψεις σε αρκετές υπηρεσίες και Περιφερειακές Ενότητες. Μια υποστελέχωση που είναι συνεχής και που μόνο σε σύγκριση με το 2020 ο αριθμός των εργαζομένων έχει μειωθεί κατά 24%, που η Αττική με το μισό σχεδόν πληθυσμό της χώρας έχει 80 μόνο εργαζόμενους περισσότερους από την Κεντρική Μακεδονία, που είναι δεκάδες τα Τμήματα που έχουν έναν ή κανέναν υπάλληλο και λειτουργούν με τα λεγόμενα “παράλληλα” καθήκοντα.
Και είναι πραγματικά απορίας άξιο, για να μην πω προκλητικό να έρχεται το Υπουργείο Εσωτερικών και να μιλάει με αυτά τα δεδομένα για σχέδια ανάπτυξης στο πλαίσιο διενέργειας της αξιολόγησης, για coaching και για mentoring (προγράμματα καθοδήγησης (ατομικό coaching) και συμβουλευτικής (ατομικό mentoring)).
Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι μπορεί να υπάρξει θεσμικά θωρακισμένη λειτουργία στις κοινωνικές υπηρεσίες, στην υλοποίηση ιδιαίτερα απαιτητικών και εξειδικευμένων αρμοδιοτήτων όταν υπάρχουν υπηρεσίες με έναν ή κανέναν κοινωνικό λειτουργό όπως είναι στην Λευκάδα και την Κεφαλονιά αντίστοιχα. Πρόσφατο ήταν το περιστατικό με την κακοποίηση των παιδιών από τη θετή μάνα. Αναρωτηθήκατε πόσες επισκέψεις – εκθέσεις μπόρεσε να κάνει η μία κοινωνική λειτουργός της Ζακύνθου, που υπήρχε τότε και ήταν και Δ/ντρια της υπηρεσίας ταυτόχρονα και κάλυπτε επίσης και την έλλειψη σε κοινωνική λειτουργό που υπάρχει εδώ και 8 χρόνια στη Κεφαλονιά;
Μία, μόνο μία… Πως άλλωστε μπορούσε να κάνει κάτι περισσότερο;
Ξέρετε πόσα έγγραφα έχουμε στείλει σε Υπουργείο Εσωτερικών και Περιφερειακές Αρχές για τις ελλείψεις αυτές; Πάμπολλες,… Πάμπολλες… Και ξέρετε τι ενέργειες έγιναν…
Η Περιφερειακή Αρχή του κ. Γαλιατσάτου/ΣΥΡΙΖΑ με την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πέρασαν νομοθετική ρύθμιση να μπορεί ένας υπάλληλος μιας νησιωτικής υπηρεσίας να καλύπτει τις ανάγκες και άλλης νησιωτικής!!! Τους ήταν αδιάφορο ακόμα και το γεγονός ότι δεν υπήρχε ούτε ακτοπλοϊκή επικοινωνία μεταξύ των νησιών…
Η Περιφερειακή Αρχή της κας Ρόδη Κράτσα/ΝΔ συνέχισε στα ίδια βήματα και 4 χρόνια επαναλάμβανε ότι δεν έχει κενή οργανική θέση για να ζητήσει διορισμό, λες και 4 χρόνια δεν μπορούσε να αυξήσει τις οργανικές θέσεις!!!
Αυτά και ανάλογα ζητήματα θέσαμε και στην τωρινή Περιφερειακή Αρχή Ιονίων Νήσων και στις συναντήσεις μας με άλλους Περιφερειάρχες και στο ΔΣ της ΕΝΠΕ, διεκδικώντας την ανατροπή αυτής της κατάστασης.
Ποια θεσμική θωράκιση υπάρχει στις υγειονομικές υπηρεσίες όταν στους 5 νομούς της Στερεάς Ελλάδας υπηρετούν συνολικά οκτώ Επόπτες Δημόσιας, εκ των οποίων η μία συνάδελφος εκτελώντας και καθήκοντα Προϊσταμένης Δ/νσης στη Φθιώτιδα και Γενικής Δ/νσης στην Περιφέρειας, ταυτόχρονα καλύπτει τα κενά σε Ευρυτανία και Φωκίδα, που δεν υπάρχει Επόπτης;
Μπορεί τα ευρήματα του σταφυλόκοκκου στα σχολικά γεύματα στη Λαμία να οφείλονται απ’ ότι φαίνεται σε ανθρωπογενή παράγοντα κατά τις συνθήκες παρασκευής στη συγκεκριμένη μονάδα, που η λειτουργία της μπορεί να ήταν κάτω από το βλέμμα των λιγοστών αυτών συναδέλφων, χρειάζεται όμως να σταθούμε στο γεγονός που υφίσταται σε όλες τις υπηρεσίες υγειονομικού ελέγχου, σε όλες τα Τμήματα Εμπορίου και τις Δ/νσεις Ανάπτυξης των Περιφερειών και έχει ως αφετηρία την “απελευθέρωση” στην λειτουργία των επιχειρήσεων. Αυτή έχει βάλει τη σφραγίδα της στις κουτσουρεμένες αρμοδιότητες των υπηρεσιών μας, στο απελευθερωμένο πλαίσιο – λάστιχο των αδειοδοτήσεων και επιβολής μέτρων, στις ελλείψεις σε εξειδικευμένα, πιστοποιημένα εργαστήρια στην ανεπαρκή στελέχωση και η λειψή κάλυψη των κινήσεων, που όλα μαζί οδηγούν στην ουσιαστική ανυπαρξία προληπτικών δειγματοληψιών και αναλύσεων των τροφίμων κ.α.
Είναι φανερό λοιπόν ότι δική μας θέση δεν είναι γενικά φέρτε αρμοδιότητες…., αλλά ότι θέλουμε αρμοδιότητες απελευθερωμένες από το κέρδος, αρμοδιότητες που το πλαίσιό τους και την λειτουργία των υπηρεσιών μας δεν θα τα καθορίζουν το κέρδος, το ελεύθερο κυνήγι του και η ελεύθερη ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.
Ταυτόχρονα οφείλουμε να σημειώσουμε ότι προκαλεί ερωτηματικά το γεγονός ότι την ίδια ώρα που ζητάτε και νέες αρμοδιότητες, αφήνετε άλλες να “φεύγουν”…
Σαν να έχετε αναλάβει για λογαριασμό του αστικού κράτους και των κυβερνήσεων του το ρόλο της δρομολόγησης ιδιωτικοποίησης αρμοδιοτήτων και της ενσωμάτωσης λαϊκών αντιδράσεων.
Έτσι την ίδια ώρα που η κυβέρνηση της ΝΔ μίλαγε και μιλάει για νοικοκύρεμα του κράτους, που οι καταργήσεις και συγχωνεύσεις φορέων έχουν την δική της υπογραφή, μαζί με όλα τα κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και διάφοροι κομήτες συνοδοιπόροι) και τις κυβερνήσεις που ψήφισαν τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς τους νόμους, φτιάχνει νέους φορείς, νομικά πρόσωπα, ΑΕ κλπ προκειμένου να λειτουργούν ευέλικτα και να παίζουν το ρόλο της στήριξης των επιχειρηματικών σχεδίων πιο ολοκληρωμένα.
Στη κατεύθυνση αυτή φτιάχτηκαν οι φορείς των Λαϊκών Αγορών σε Αττική και Θεσσαλονίκη και ο ΟΔΥΘ ΑΕ, το παράδειγμα του οποίου έχει ήδη ζητήσει ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου να εφαρμοστεί και στην Πελοπόννησο.
Δεν είπατε κουβέντα κ. Περιφερειάρχες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για τις αρμοδιότητες που σας παίρνουν, για τις υπηρεσίες που σας διαλύουν, για τους υπαλλήλους που σας παίρνουν από τις ήδη τραγικά υποστελεχωμένες υπηρεσίες σας, υπηρεσίες μας.
Δεν υιοθετήσατε τα αιτήματά μας, ούτε ακούσατε τις φωνές των εργαζομένων που σας έλεγαν ότι οι φορείς των Λαϊκών Αγορών είχαν δοκιμαστεί στο παρελθόν κι είχαν αποτύχει, φορτώνοντας το λαό με χρέη…
Δεν ακούσατε τα αιτήματα των εργαζομένων, των αγροτών, τις απαιτήσεις του λαού για νερό πραγματικά δημόσιο αγαθό, κι όχι εμπόρευμα.
Όπως δεν άκουσε κανείς μέχρι τώρα ούτε τα αιτήματά μας για τους ΤΟΕΒ και τους ΓΟΕΒ, αλλά ούτε και τα προσωποποιημένα αιτήματα συναδέλφων γεωπόνων, που κάποιοι τους έβαλαν παρά τη θέλησή τους στις διοικήσεις τους φορτώνοντάς τους, φορτώνοντας δημοσίους υπαλλήλους με τεράστια προβλήματα, με χρέη, με αγωγές τρίτων και με ζητήματα, που συνδέονται με χρηματοδοτήσεις και πολιτικές αποφάσεις.
Ζητάμε λοιπόν να απαλλάξετε τους συναδέλφους μας από τις θέσεις, που τους έχετε επιβάλλει χωρίς την θέλησή τους και να αποδεχτείτε τις παραιτήσεις που έχουν υποβάλει από τις διοικήσεις των ΓΟΕΒ.
Μια τέτοια περίπτωση κ. Πτωχέ αφορά τον ΓΟΕΒ Αργοναυπλίας. Δεν νομίζω ότι θέλει κανείς να ακούσει τις παραιτήσεις τους για να καταλάβει σε τι κυκεώνα έβαλε ο προηγούμενος Περιφερειάρχης Πελοποννήσου, ο κ. Νίκας τους συναδέλφους μας. Αποδεχτείτε τις παραιτήσεις τους. Είναι το ελάχιστο που μπορείτε να κάνετε. Επιστρέψτε στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης τις ευθύνες που έχει για όλο το πλαίσιο λειτουργίας του ΓΟΕΒ και για τον ορισμό της διοίκησης του με δικούς του υπαλλήλους.
Ανάλογα ζητάμε να γυρίσουν πίσω όλοι οι συνάδελφοι μας που αποσπάστηκαν χωρίς την θέλησή τους, χωρίς αίτησή τους (Λαϊκές, ΟΔΥΘ κλπ).
Είναι ξεκάθαρο ότι η αντίληψη για την οικονομία καθορίζει τις προτάσεις καθενός.
Για εμάς πχ τα προβλήματα με τη μεταφορά μαθητών και τα άγονα δρομολόγια που ακόμα και τώρα με το τελείωμα της σχολικής χρονιάς είναι εκατοντάδες, δεν θα λυθούν μόνιμα και ολοκληρωμένα με τις όποιες αλλαγές στις διαδικασίες διαπραγμάτευσης με τους αναδόχους, γιατί οι πιέσεις για αποκόμιση μεγαλύτερων κερδών από ιδιοκτήτες μέσων μεταφοράς (λεωφορείων, ταξί κλπ) θα συνεχίσουν να υφίστανται, η προτίμηση στα τουριστικά πακέτα επίσης, όπως και η διαλογή των δρομολογίων, αφήνοντας “άγονα” τα δύσκολα, σε δυσπρόσιτες περιοχές, όπως και πάμπολλα δρομολόγια ειδικών σχολείων.
Ούτε είναι λύση να δίνονται χρόνια τώρα, εκατομμύρια ευρώ στους μεταφορείς, ενώ με πολύ λιγότερα χρήματα θα μπορούσε να έχει αποκτηθεί ένας βασικός στόλος, που να καλύπτει τόσο τις ανάγκες της μεταφοράς των μαθητών, που θα εντάσσεται στο “σύστημα” αυτό, όσο και την χρήση του στόλου αυτού σε υπόλοιπες ανάγκες και δράσεις (εκδρομές, επισκέψεις σε χώρους Πολιτισμού και Άθλησης, άλλα δρομολόγια κλπ.).
Αναφέρουμε ενδεικτικά ποσά, για Αττική περισσότερα από 140 εκατομμύρια ευρώ για τα σχολικά έτη 2022-2025, για Ιόνια Νησιά περίπου 7 εκατομμύρια ευρώ/χρόνο, για Σάμο – Ικαρία 3,5 εκατομμύρια ευρώ/χρόνο.
Πόσα οχήματα θα μπορούσαν να έχουν αγοραστεί;
Να σημειώσουμε πως σε αυτά τα ποσά δεν συμπεριλαμβάνεται το “δώρο” των 30 εκατομμυρίων ευρώ που έκανε η κυβέρνηση της ΝΔ (ΚΥΑ 32239/3-4-2024) στους ιδιοκτήτες των ΚΤΕΛ, πριν ένα μήνα, αφού αποφάσισε να “χρεώνει” στις συμβάσεις για κάθε μαθητή ολόκληρο και όχι μισό εισιτήριο!!!! Και μάλιστα την ίδια ώρα που έχει αφήσει εδώ και χρόνια το λεγόμενο γονικό επίδομα στα ίδια επίπεδα των 0,35 λεπτών/χιλμ.
Στις 17/4/2024 στείλαμε στα αρμόδια υπουργεία και σε όλους τους Περιφερειάρχες πλαίσιο προτάσεων, για να σταματήσουν οι διάτρητες διαδικασίες που υφίσταται σε αρκετές αρμοδιότητες των Διευθύνσεων Μεταφορών και Επικοινωνιών των Περιφερειών.
Χρόνια & χρόνια ζητάμε να προχωρήσουν όλοι οι αρμόδιοι, κυβέρνηση, υπουργεία και Περιφερειακές Αρχές σε νομοθετικές ρυθμίσεις, αποφάσεις και μέτρα που θα θωρακίζουν όλες τις διαδικασίες και θα κλείνουν τη δυνατότητα οποιασδήποτε παράκαμψης.
Όμως αντί αυτών η απαράδεκτη κατάσταση διαιωνίζεται και τα όποια, τα ελάχιστα μέτρα που παίρνονται είναι για γέλια, για όσους γνωρίζουν. Οι συνάδελφοί μας συλλήβδην στοχοποιούνται, “καίγονται τα χλωρά μαζί με τα ξερά”…
Την εποχή της πολυδιαφημιζόμενης ψηφιακής μετάβασης κυβέρνηση, υπουργείο Υποδομών & Μεταφορών και υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης δεν ασχολούνται καθόλου με τον αναγκαιότατο εκσυγχρονισμό των διαδικασιών αυτών. Είναι χαρακτηριστική η παντελής απουσία αναφοράς στο “Ενοποιημένο Σχέδιο Κυβερνητικής Πολιτικής 2024”, στα “Βασικά έργα και ορόσημα 2024”, στον “προγραμματισμό έργου τετραετίας 2024-2027”.
Τα “φιλόδοξα σχέδια δράσης για το 2024 που αφορούν στην ανάπτυξη των ψηφιακών υποδομών της χώρας, την υλοποίηση πληροφοριακών συστημάτων και ψηφιακών υπηρεσιών, τη διαλειτουργικότητα μεταξύ των μητρώων και των συστημάτων της δημόσιας διοίκησης, την ψηφιοποίηση εγγράφων και αρχείων…” δεν αγγίζουν καθόλου τις τεράστιες ανάγκες υπηρεσιών και υπαλλήλων.
Στείλαμε αναλυτικές προτάσεις, γιατί η υπομονή μας έχει εξαντληθεί, γιατί βαρεθήκαμε να βλέπουμε κάποιους να κάνουν ότι δεν ξέρουν τι πρέπει να γίνει για να σταματήσει να υφίσταται το διάτρητο πλαίσιο. Και το λέμε καθαρά: Αν δεν γίνει τίποτα θα δικαιούμαστε να μιλάμε για σκοπιμότητες!!!!
Πριν λίγες μέρες που πραγματοποιήθηκε η συνάντηση του ΔΣ της Ομοσπονδίας μας με το ΔΣ της ΕΝΠΕ, σας δώσαμε το διεκδικητικό μας πλαίσιο και σας παρουσιάσαμε τα βασικά μας αιτήματα.
Δεν μας αρκεί να μας λέτε ότι έχουμε δίκιο, ότι μας στηρίζετε, ότι θα πιέσετε για να δοθούν λύσεις.
Είναι ανάγκη να γίνουν τα λόγια πράξη. Κι όπως είπαμε και στην συνάντηση, να προχωρήσουμε σε αίτημα προς Υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας επιλύοντας βασικά αιτήματα, που θα εξομοιώσουν τους υπαλλήλους των Περιφερειών με των Υπουργείων, που θα βελτιώσουν τη δυνατότητα κίνησής μας για την εκτέλεση υπηρεσίας κλπ.
Για να γίνουν πιο ελκτικές οι Περιφέρειες σε υπαλλήλους ως φορείς υποδοχής, για να βελτιωθούν οι συνθήκες δουλειάς μας, για να μπορούμε να εκτελούμε με καλύτερους όρους τις αρμοδιότητές μας.
Γιατί δεν πάει άλλο να βλέπουμε εκατομμύρια να δίνονται από εδώ κι από εκεί, τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων να αυγαταίνουν συνεχώς, κι οι εργαζόμενοι να ακούμε ότι δεν αντέχει η οικονομία να δοθούν αυξήσεις στους μισθούς μας, ότι δεν υπάρχουν “λεφτόδεντρα”, ότι πρέπει να κάνουμε υπομονή κλπ.
Το ανθρώπινο δυναμικό των Περιφερειών θέλει και μπορεί να προσφέρει στο λαό … κι έτσι θα συνεχίσει, θέλει να δουλεύει με ψηλά το κεφάλι … κι έτσι θα συνεχίσει, θέλει να ζει με αξιοπρέπεια και γι αυτό θα συνεχίσει να διεκδικεί…».
