Το χτύπημα στο τραπέζι της υπουργού, από το βαρύ χέρι της εργατικής τάξης, δεν είναι τίποτα, μπροστά στις υψωμένες γροθιές του ταξικού κινήματος που σηκώνονται όλο και πιο ψηλά.
Όταν η αδικία σε βάρος του λαού ξεχειλίζει και σαρώνει κεκτημένα αιώνων, τότε δεν υπάρχει κανένα μέτρο, κανένας νόμος που να μπορεί να σταθεί εμπόδιο.
Αν μη τι άλλο, τι μπορεί να σημαίνει η με νόμο καταστολή της απεργίας;
Αυτά τα περί περισσότερης δημοκρατίας και συμμετοχής των εργαζομένων στην απόφαση για απεργία είναι ο φερετζές της δημοκρατίας σας.
Η απεργία στην ιστορία της ανθρωπότητας ήταν το μόνο ισχυρό όπλο των εργαζομένων για διεκδικήσεις τους, για να ζουν ανθρώπινα και αυτό εσείς, όλοι μαζί, οι συντεταγμένοι διαχειριστές της κυριαρχίας των πλουτοκρατών, κατ’ εντολήν της αστικής τάξης, με νόμο το καταργείτε.
Τι φοβάστε ή μάλλον ποιους φοβάται η αστική τάξη, κύριοι, πάντα πρόθυμοι;
Μήπως σας είπαν οι εργαζόμενοι ότι «…είναι πολλά τα λεφτά…» που παίρνουμε Αλέξη, Κυριάκο και λοιποί συνδαιτυμόνες, σαλονάτοι των βιομηχάνων και κόψτε μας κάτι, μπας και ανασάνουν οι βιομήχανοι;
Μήπως σας είπαν οι εργαζόμενοι ότι σκάνε από υγεία και κόψτε τα φάρμακα και τα νοσήλια;
Μήπως σας είπαν οι εργαζόμενοι ότι παραμορφώθηκαν τα παιδιά τους και κόψτε τις δαπάνες στην εκπαίδευση;
Μήπως σας είπαν οι εργαζόμενοι ότι περισσεύουμε στα εργοστάσια και απολύστε τους εργάτες;
Μήπως σας είπαν οι εργαζόμενοι ότι τα εργοστάσια σφύζουν από δημοκρατία και αποφασίζουν οι εργάτες;
Ή μήπως αισθάνεται ο ελληνικός λαός κυρίαρχος, ασφαλής και περήφανος;
Μήπως φράξατε το αμπέλι και δεν το πήραμε χαμπάρι;
Αλωνίζουν οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί στο Αιγαίο και εσείς, αλά μπρατσέτα, ξεναγείτε τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας πανταχόθεν.
Πόσα να σας καταμαρτυρήσουμε στο δελτίο της αριστεροδεξιάς βαρβαρότητάς σας ακόμη;
Κύριοι της κυβέρνησης της αστικής τάξης, βαφτιστείτε όπως θέλετε, αριστεροί, σοσιαλδημοκράτες, φιλελεύθεροι, οικολόγοι, γυρολόγοι, κάντε όσους αρραβώνες και γάμους θέλετε, για ένα να είστε σίγουροι, ότι πάντα στη συνείδηση του λαού θα είστε τα τσιράκια και οι βαστάζοι της αστικής εξουσίας.
Οι υψωμένες γροθιές ωριμάζουν από τις ανάγκες εκατομμυρίων εργατών που ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες.
Οι υψωμένες γροθιές σηκώνονται από τις ανάγκες των εργαζομένων, που γεννούν τη ζωή και θέλουν να τη ζήσουν.
Οι υψωμένες γροθιές πολλαπλασιάζονται και θα ανασυντάσσονται με χίλιους τρόπους και θα επιβάλλουν τους δικούς τους νόμους χωρίς συζητήσεις και διαπραγματεύσεις με τους νόμους και τις κυβερνήσεις σας.
Σεις, οι πολιτικοί γυρολόγοι, περιπατητές στα κυβερνητικά έδρανα, θα παραμείνετε στην ιστορία ως κουβαλητές υπεργολάβοι των έργων του καπιταλισμού.
Την άδειά σας για απεργία δεν θα την πάρει ποτέ από την αστική τάξη το ταξικό κίνημα.
πηγή:902.gr