Για την κοινή ανακοίνωση – ψήφισμα ΣΕΠΕ Ρόδου και Α΄ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι

Ως ΑΣΕ θέλουμε να ενημερώσουμε ότι δεν στηρίξαμε την κοινή αυτή ανακοίνωση, που ψηφίστηκε από τις δυνάμεις της ΔΑΚΕ- Εκπαιδευτική Συνεργασία και της ΔΗΣΥ- ΠΕΚ τόσο στην Α/θμια όσο και στην Β/θμια. Στην ουσία με αυτήν την ανακοίνωση στοχοποιήθηκε η μαζική και αγωνιστική δράση των συναδέλφων αναπληρωτών ώστε να διεκδικήσουν λύσεις που θα ικανοποιούν κάποιες από τις ανάγκες τους και συγκεκριμένα να διεκδικήσουν στεγαστικό επίδομα.

Αλήθεια είναι “ εξαφανισμένοι από προσώπου γης” αυτοί οι συνάδελφοι που στις 4/11/22 σε συνάντησή τους με τον αντιδήμαρχο Παιδείας ήταν μαζί τους και μέλος του ΔΣ του ΣΕΠΕ Ρόδου άλλης παράταξης και όχι της ΑΣΕ;

Ποιος από το ΣΕΠΕ Ρόδου και πότε κάλεσε τους συναδέλφους αναπληρωτές για συνομιλία και σε συνεδρίαση για να εκθέσουν τις θέσεις τους, χωρίς να ενημερώσει, ως όφειλε, τα εκλεγμένη μέλη στο ΔΣ; Η απάντηση γνωστή: κανένας και ποτέ!

Σε ό, τι αφορά το προεδρείο του ΔΣ της Α’ ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου με την προσφιλή τους τακτική απηύθυναν κάλεσμα λίγες ώρες πριν συνεδριάσουν στους αναπληρωτές συναδέλφους να παραβρεθούν για να εκθέσουν τα προβλήματά τους ,καθιστώντας πρακτικά ανέφικτη την παρουσία τους.

Διευκρινίζουμε ότι από την αρχή της σχολικής χρονιάς ζητήσαμε από τις υπόλοιπες παρατάξεις, δια ζώσης (8/9/2022) και κατόπιν στη διαβούλευση (9/9/2022), να οργανώσει το ΔΣ του ΣΕΠΕ Ρόδου συνάντηση με τους αναπληρωτές και νεοδιόριστους συναδέλφους με σκοπό να έρθουν κοντά στο σύλλογο ώστε να μας γνωρίσουν και να μας ενημερώσουν για τα προβλήματά που αντιμετωπίζουν. Καμία απάντηση δεν πήραμε, ούτε μία λέξη δεν γράφτηκε στη διαβούλευση.

Συναδέλφισσες- συνάδελφοι

Τα σωματεία οφείλουν να αγκαλιάζουν, να είναι συμπαραστάτες και όχι να στοχοποιούν τέτοιες προσπάθειες! Η στάση και η δράση των συναδέλφων δείχνει ότι έχουμε τη δύναμη και συσπειρωμένοι στα σωματεία μας μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Με αγωνιστικό πνεύμα και αγωνιστική στάση ζωής, με την αλλαγή συσχετισμών δύναμης στους συλλόγους μας και την συμπόρευση με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, την οργάνωση της εργατικής λαϊκής αντεπίθεσης, μπορούμε να έχουμε νέες κατακτήσεις, να αναγεννηθεί η ελπίδα και η αισιοδοξία.