Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Ρόδου: Δικαιώνουμε τα συνθήματα του Πολυτεχνείου στην πράξη – Παίρνουμε τη θέση που μας αρμόζει

Φώτο: από παλιότερη κινητοποιήση των μαθητών
«Όπως και σε όλη στην Ελλάδα έτσι και στο νησί μας οι μαθητές δεν θα κάνουμε πίσω στον αγώνα, θα τιμήσουμε και φέτος την επέτειο του Πολυτεχνείου όπως πρέπει» τονίζει σε ανακοίνωσή της η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Ρόδου, για την σημερινή επέτειο του Πολυτεχνείου.

Αναφέρουν οι μαθητές:

«Τις τελευταίες μέρες φάνηκε ξεκάθαρα, ότι  τα σχολεία μας τελικά δεν είναι ασφαλή μόνο με την χρήση μάσκας όπως μας έλεγαν. Φάνηκε πως τα δίκαια αιτήματα αλλά και ο αγώνας που δώσαμε σε όλη την Ελλάδα ήταν ουσιαστικός και αναγκαίος, ήταν ένας αγώνας ο οποίος έβαζε στο επίκεντρο τις ανάγκες μας για μέτρα προστασίας έτσι ώστε να μπορέσουμε να μορφωνόμαστε ολόπλευρα και με ασφάλεια. Μάλιστα είχαν όλον τον χρόνο να τα πραγματοποιήσουν αλλά δεν το έκαναν, από την άλλη έδωσαν ένα σκασμό λεφτά σε κανάλια, εφοπλιστές, ξενοδόχους, μέχρι που όταν έφτασαν στα σχολεία μας τους τελείωσαν, όπως μας έλεγαν.

Την ίδια στιγμή μάλιστα που στις οικογένειες μας τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, αφού καλούμαστε να ζήσουμε με το επίδομα των 534ευρώ και αυτό για όσους των δικαιούνται, ενώ πολύ από εμάς που οι γονείς μας δουλεύουν στον τουρισμό και περιμένουμε πότε θα πάρουν την ανεργία που δεν φτάνει ούτε για τα βασικά και αυτό μόλις για 3 μήνες. Όλα αυτά την στιγμή που ούτε εμείς ούτε οι οικογένειες μας έχουμε ευθύνη για την κρίση που υπάρχει και μάλιστα με την κυβέρνηση να συζητάει να φέρει και μέτρα ακόμα και για 10ωρη εργασία. 

Μετά την επιβολή του lockdown και το κλείσιμο των σχολείων μας, βρισκόμαστε μπροστά σε νέα προβλήματα και δυσκολίες. Μόλις πέρασε η πρώτη βδομάδα  της τηλεκπαίδευσης και η αδυναμία της ήδη φάνηκε, αφού για ακόμη μια φορά η κυβέρνηση δεν έχει πάρει κανέναν απολύτως μέτρο έτσι ώστε να έχουν ελεύθερα πρόσβαση σε αυτήν όλοι οι μαθητές. Την πρώτη κιόλαςμέρα από την δεύτερη διδακτική ώρα το  σύστημα  “έπεσε” και δεν έγιναν τα μαθήματα,  μέχρι την επόμενη μέρα που και πάλι είχαμε πολλές περιπτώσεις στις οποίες ο ήχος κυριολεκτικά δεν υπήρχε. Μέσα σε όλα αυτά  υπάρχουν αρκετοί συμμαθητές μας στο νησί μας που δεν έχουν την πρόσβαση σε ικανούςυπολογιστές και κινητά ή ακόμα και σύνδεσης στο ίντερνετ και έτσι παίρνουν απουσίες χωρίς να έχουν οι ίδιοι ευθύνη και δεν παρακολουθούν το μάθημα.

Καλούμε τους συμμαθητές μας να μην μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια, να μην βάλουμε σε καραντίνα το δικαιώματα μας, χρειάζεται να ανοίξει η συζήτηση μέσα στα 5μελή και 15μελή μας να διεκδικήσουμε την ισότιμη  πρόσβαση όλων των συμμαθητών μας  στην τηλεκπαίδευση, να πάρουν μέτρα τώρα για αυτό οι αρμόδιοι φορείς και να σταματήσουν να ρίχνουν το μπαλάκι στο κάθε μαθητή ξεχωριστά. Εδώ και τώρα να ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας (15 μαθητές/ τάξη, περισσότεροι καθηγητές και καθαριότητα), που εξασφαλίζουν να μη χαθεί ακόμα μία σχολική χρονιά. Ακούστε μας!

Ταυτόχρονα θέλουμε να στείλουμε ένα σημαντικό μήνυμα στην κυβέρνηση πως δεν μπορεί να μας απαγορεύσει, να τιμήσουμε το επίκαιρο μήνυμα του Πολυτεχνείου!!  Όπως και σε όλοι στην Ελλάδα έτσι και στο νησί μας οι μαθητές δεν θα κάνουμε πίσω στον αγώνα, θα τιμήσουμε και φέτος την επέτειο του Πολυτεχνείου όπως πρέπει.

Δικαιώνουμε τα συνθήματα του Πολυτεχνείου στην πράξη. Παίρνουμε τη θέση που μας αρμόζει. Θυμίζουμε σε όσους κάνουν τα πάντα για να μείνουμε σιωπηλοί πως: “Και κάτω από τη μάσκα έχουμε φωνή!”. Θα ακουστεί πιο δυνατά από ποτέ!

Εμείς, οι μαθητές κρατάμε ζωντανά τα δίκαια αιτήματά του. Βαδίζουμε στους ίδιους δρόμους, φωνάζουμε δυνατά τα συνθήματα του, αγωνιζόμαστε για τη μόρφωση και τη ζωή μας. Το Πολυτεχνείο μας διδάσκει να μη μένουμε απαθείς, να μην καθόμαστε φρόνιμοι, να μην περιμένουμε να μας χαρίσουν αυτά που δικαιούμαστε αλλά μαχητικά, οργανωμένα και ανυποχώρητα να τα διεκδικήσουμε! Άλλωστε το σύνθημα που ήταν γραμμένο στις πύλες του πολυτεχνείου“έξω οι ΗΠΑ – έξω το ΝΑΤΟ”σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ. Το ΝΑΤΟ όχι μόνο δεν μας προστατεύει αλλά δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους για την περιοχή μας, με την ενίσχυση της Τουρκικής επιθετικότητας, με το να μην αναγνωρίζει σύνορα μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας και ταυτόχρονα να δίνουμε σε αυτό τόσα δις που είναι χρήματα δικά μας και των γονιών μας. Εμείς θέλουμε να ζήσουμε ειρηνικά και όχι συνεχώς με την απειλή μιας πολεμικής εμπλοκής για τα συμφέροντα και τα κέρδη των λίγων, άλλωστε δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους μαθητές της Τουρκίας ή των άλλων χωρών.»