*Άρθρο εργαζόμενου στον Τουρισμό βασισμένο κυρίως στην πολύχρονη εμπειρία με τη γερμανική “αγορά” και τις συνήθειες των Γερμανών εργαζομένων που επισκέπτονται ως τουρίστες την περιοχή μας.
Νοέμβρης 2017. Τέλος σαιζόν και δυο κόσμοι, που απασχολούνται στον Τουρισμό καλούνται για άλλη μια χρονιά να κάνουν ταμείο.
Ο ένας κόσμος, οι μεγαλοξενοδόχοι, οι touroperators με πάνω από 28 εκ. αφίξεις και με έσοδα πάνω από 14 δις, που βγήκαν μέσα από το τσάκισμα του άλλου κόσμου,των εργαζομένων στα ξενοδοχεία, λεωφορεία , τουριστικά γραφεία, με ατελείωτες ώρες δουλειάς και εντατικοποίηση στους ορόφους , τις σάλες ,τα γραφεία , στα αεροδρόμια και στο τιμόνι και τώρα στέκεται στις ουρές του ΟΑΕΔ για τα 360 ευρώ επίδομα το μήνα.
Το “φτωχό βαλάντιο” του τουρίστα, ο μη “ποιοτικός τουρισμός” έγινε μέσα από την προπαγάνδα των εργοδοτικών και φιλοεργοδοτικών οργανώσεων, το σύννεφο καπνού, που έπρεπε απαραίτητα να σκεπάσει την πραγματική αιτία του φτωχού ταμείου του μικροεπαγγελματία στο τουρισμό.
Από την άλλη, αβανταδόρικα και οι παράγοντες της Τοπικής Διοίκησης χέρι -χέρι με τα αφεντικά στο Τουρισμό μιλούσαν για την ενίσχυση αυτής της Ανάπτυξης στον Τουρισμό στηρίζοντας και την κυβέρνηση,που μιλά για “δίκαιη ανάπτυξη”, απ’ όπου όλοι θα βγουν ωφελημένοι. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, η κυβέρνηση με πρώτο βιολί τον πρωθυπουργό συναντήθηκε με αντιπροσωπεία της ΤUI Group μοιράζοντας υποσχέσεις για νέα πεδία κερδοφορίας για το μονοπωλιακό κεφάλαιο πασπαλίζοντάς τες με την χρυσόσκονη της διάχυσης των κερδών στις ντόπιες κοινωνίες.
Πανηγυρισμοί για τους δείκτες
Συμπληρώνοντας τον πρωθυπουργό η υπουργός Τουρισμού και μιλώντας για λογαριασμό της TUI κάνει λόγο για 10 νέα ξενοδοχεία, που θα προστεθούν στα ήδη 32 του ομίλου και για νέες αυξήσεις στις αφίξεις και νέα επέκταση στη κρουαζιέρα. Βέβαια σε αυτές τις αναφορές δεν γίνεται κουβέντα για τους όρους και τις προϋποθέσεις ,που θα κληθούν να δουλέψουν οι εργαζόμενοι στα λουσάτα κρουαζιερόπλοια και τα ξενοδοχεία του ομίλου φανερώνοντας για πολλοστή φορά και αυτή η κυβέρνηση και τοπική διοίκηση για ποιόν πραγματικά εργάζονται σκληρά.
Λίγο πριν τελειώσει και αυτή η σαιζόν ξεκίνησε το χιλιοπαιγμένο γαϊτανάκι δηλώσεων για κορύφωση του ανταγωνισμού το 2018 με άλλες χώρες της Μεσογείου. Στο όνομα της Ανάπτυξης, που θα είναι “δίκαιη” και θα έρθει μέσω των Επενδύσεων, επιχειρείται οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό να κατεβάσουν και άλλο το δείκτη των απαιτήσεών τους και να αποδεχτούν να ζουν εσαεί με τα ψίχουλα του καλοκαιριού και του πενιχρού επιδόματος ανεργίας.
Δυσκολίες και από τους Γερμανούς εργαζόμενους να κάνουν διακοπές
Ξύνοντας λοιπόν την εικόνα της Βιομηχανίας του Τουρισμού και βάζοντας σε μια σειρά μεγέθη, στατιστικές και προοπτικές από τα δικά τους στοιχεία, η πραγματικότητα για τους εργαζόμενους στα νησιά μας και τους τουρίστες στην ίδια τους τη χώρα, είναι αντιδιαμετρικά αντίθετη από την πανηγυρική εικόνα, που προσπαθούν μαζί κυβέρνηση και επιχειρηματικοί όμιλοι να εμφανίσουν.
Σύμφωνα λοιπόν με την Ομοσπονδιακή Στατιστική Αρχή της Γερμανίας μόνο τον Αύγουστο , στοιχείο που κυριάρχησε και κατά την διάρκεια όλης της σαιζόν , ήταν η καταγραφή διπλάσιου αριθμού επισκεπτών που αναχωρούσαν από τα γερμανικά αεροδρόμια με προορισμό την Ελλάδα. Αυτό όμως δεν μεταφράστηκε σε δαπάνη κατά κεφαλή, στοιχείο που σχετίζεται με την αγορά προϊόντων, από όπου προσδοκούν κάποια έσοδα και όσοι δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στον Τουρισμό, αλλά ούτε η ζωή των χιλιάδων εργαζομένων στο Τουρισμό βελτιώθηκε.
Το ερώτημα λοιπόν που μπαίνει βασανιστικά είναι ,αν υπάρχει έστω και μια πιθανότητα και η ζωή του εργαζόμενου επισκέπτη στη χώρα του να βελτιωθεί τα επόμενα χρόνια για να αποκτήσει και την δυνατότητα να ξοδεύει περισσότερα στη χώρα προορισμού και εμείς από την άλλη να ζήσουμε με αξιοπρέπεια.
Η πραγματικότητα της κατάστασης της εργατικής τάξης σήμερα στη Γερμανία δεν αφήνει πολλά περιθώρια για αλλαγή αυτής της κατάστασης.
Την στιγμή που οι γερμανικοί όμιλοι με την αβάντα της κυβέρνησης και ελέω ΕΕ έχουν ανοίξει τα φτερά τους για νέα χρυσοφόρα πεδία κερδών στη χώρα μας ,όπως ΤUI , Fraport Greece(αύξηση κατά 13,7 και συνολικό τζίρο 3 δις. φέτος), η εργατική τάξη της Γερμανίας ,(όπου σημειωτέον δεν έχει σχηματιστεί κυβέρνηση , αλλά η ρότα της αντιλαϊκής επίθεσης συνεχίζεται), βιώνει τις διακοπές ρεύματος (σε ένα χρόνο σε 330.000 νοικοκυριά ,που δεν μπόρεσαν να πληρώσουν το λογαριασμό). Άλλα 6,6 εκατομμύρια νοικοκυριά έχουν ήδη λάβει τις απειλητικές προειδοποιήσεις για διακοπή ρεύματος. Στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης σήμερα σύμφωνα με πρόσφατη Έρευνα το 21% των παιδιών ζουν σε συνθήκες μόνιμης φτώχειας και πάνω από 8 εκατομμύρια εργάζονται , όπως και σε άλλες χώρες της ΕΕ με “άτυπες σχέσεις εργασίας” και 2 στους 3 εργάζονται χωρίς Συλλογική Σύμβαση.
…Ασφαλιστικό και στη… Γη της επαγγελίας;
Ήδη πριν τις γερμανικές εκλογές έπεσαν οι τροχιοδεικτικές βολές για σύνταξη πέρα από τα 67 χρόνια και με τις συντάξεις να έχουν κατρακυλήσει από το 52,6% του βασικού μισθού το 2005 στο 44,7% μέχρι το 2030. Σύνταξη πρόωρη μέχρι τα 63 προϋποθέτει 45 χρόνια δουλειάς με ένσημα. Βέβαια όλα αυτά αμπαλάρονται με χρυσόχαρτο της Ιδιωτικής Ασφάλισης ,γιατί οι σημερινοί νέοι 20-35 ετών δεν θα μπορούν να ζήσουν με την κρατική ασφάλιση ,την ώρα που το όριο της φτώχειας ορίζεται στα 900 ευρώ.
Από το 2016 έχει ’’κτυπήσει το καμπανάκι’’ για τους χιλιάδες χαμηλόμισθους, ημιαπασχολούμενους ,όπου θα είναι αναγκασμένοι να δουλέψουν μέχρι την μέρα που θα πεθάνουν. Τέλος 1 στους 5 (20%) των νέων συνταξιούχων από το 2022 θα απειλείται από την φτώχεια ,και θα προστεθούν στο σημερινό ποσοστό των φτωχών συνταξιούχων του 15%.Αυτή είναι πραγματικότητα σε μια χώρα ,όπου οι κυβερνήσεις της ανεξάρτητα από την σύνθεση κάθε φορά εξαναγκάζει το 11% των ηλικιωμένων ( από 65-74) να ξαναβγούν στο μεροκάματο από την μια και από την άλλη να απλώνει τα δίκτυα της σε νέες θάλασσές κερδοφορίας στα νησιά μας ,όπου με τις ευλογίες της εκάστοτε κυβέρνησης θα τσακίζουν μισθούς, επιδόματα και συντάξεις (προϋποθέσεις για επενδύσεις).
Το “διά τάυτα” για τους εργαζόμενους του κλάδου
Οι εργαζόμενοι στα νησιά μας είναι ανάγκη πριν έρθει ο Απρίλης του 2018 και για να έχει πραγματικό περιεχόμενο η ευχή ’’Καλή Σαιζόν’’ να το ’’πάρουν αλλιώς’’ και να ετοιμάσουν από σήμερα τους αγώνες τους, βάζοντας στο στόχαστρο τους τον πραγματικό αντίπαλο ,τα Μονοπώλια και τους υπηρέτες τους και πλώρη για διεκδίκηση Συλλογικών Συμβάσεων που να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες τους.
