Η Eurovision…
Δύο μέρες πριν οι ΗΠΑ προχωρήσουν προκλητικά στην υλοποίηση της απόφασης Τραμπ να μεταφέρουν στην Ιερουσαλήμ την πρεσβεία τους από το Τελ Αβίβ, ενθαρρύνοντας παραπέρα τη δολοφονική επιθετικότητα του κράτους του Ισραήλ σε βάρος του Παλαιστινιακού και άλλων λαών της περιοχής, η Ισραηλινή νικήτρια της Eurovision έσπευσε να δώσει «ραντεβού» για τη διοργάνωση του διαγωνισμού «την επόμενη φορά στην Ιερουσαλήμ». Την ίδια «ατάκα» επανέλαβε στο λογαριασμό του στο «Twitter» και ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπ. Νετανιάχου. Αφήνουμε κατά μέρος τις αισθητικές και καλλιτεχνικές ενστάσεις που μπορεί να έχει κανείς για το τραγούδι που κατέκτησε την πρωτιά και συνολικά για τον εν λόγω «διαγωνισμό μουσικής», ο οποίος άλλωστε, αποτελούσε πάντα πεδίο έκφρασης ανταγωνισμών και πολιτικών σκοπιμοτήτων, με πολύ ευρύτερες διαστάσεις. Ποιος δεν θυμάται για παράδειγμα τη νικήτρια από την Ουκρανία, την περίοδο που στη χώρα βρισκόταν σε εξέλιξη η λεγόμενη «πορτοκαλί επανάσταση» με τις ευλογίες ΗΠΑ και ΕΕ; Λογικό είναι επομένως να στέκεται κανείς στο «γαϊτανάκι» που ξεδιπλώνεται γύρω από αυτόν το διαγωνισμό και όχι βέβαια στα τραγούδια.
… ως προκάλυμμα
Ετσι, λοιπόν, το νικητήριο τραγούδι, που πλασαρίστηκε ως …ύμνος στη «διαφορετικότητα» και διαφημίστηκε με τον ισχυρισμό ότι αντλεί την έμπνευσή του από τα κινήματα του «νεοφεμινισμού», αποτέλεσε το προκάλυμμα για να προβληθεί και να στηριχτεί η αξίωση του Ισραήλ να αναγνωριστεί η Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του κράτους και να δεχτεί έτσι ένα σοβαρό πλήγμα ο αγώνας του Παλαιστινιακού λαού να αποκτήσει κράτος στα όρια του 1967, με πρωτεύουσα την Αν. Ιερουσαλήμ, όπως προβλέπουν άλλωστε και οι αποφάσεις του ΟΗΕ. Πίσω από το «περιτύλιγμα» της «διαφορετικότητας» και της «εκκεντρικής παρουσίας» της τραγουδίστριας, κρύφτηκε το αποτρόπαιο πρόσωπο ενός κράτους – δολοφόνου και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού που το στηρίζει αναφανδόν, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά που κατακαίει όλη τη Μέση Ανατολή. Κι επειδή «οι καιροί ου μενετοί», είναι τουλάχιστον αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι το αποτέλεσμα σε τέτοιους διαγωνισμούς διαμορφώνεται «αυθόρμητα» από το κοινό βάσει της καλλιτεχνικής αξίας των συμμετεχόντων και ότι δεν υπηρετεί και δεν αξιοποιείται για πολιτικές και άλλες σκοπιμότητες…
από τον σημερινό “Ρ”
