«Πνιγόμαστε» φωνάζουν με απόγνωση τις τελευταίες μέρες στο θεσσαλικό κάμπο. «Καιγόμαστε» ακουγόταν όλο το καλοκαίρι από την Αττική και τη Νέα Αγχίαλο μέχρι τη Θράκη, την Κέρκυρα, δυστυχώς και από το νησί μας, τη Ρόδο. Οι κρατικοί εκπρόσωποι και η κυβέρνηση επαναλαμβάνουν για άλλη μία φορά τις γνωστές και χιλιοειπωμένες δικαιολογίες: φταίνε τα ακραία καιρικά φαινόμενα, οι δυνατοί άνεμοι, οι καύσωνες, οι δύσβατες περιοχές, η κλιματική κρίση, οι ασύμμετρες απειλές, οι εμπρηστές κ.ο.κ.
Εύλογα αναρωτιέται κανείς μήπως οι συνεχόμενες αυτές καταστροφές είναι η νέα «κανονικότητα», μήπως πρέπει να συμβιβαστούμε με αυτές τις εικόνες, μήπως τελικά δεν υπάρχουν δυνατότητες προστασίας του λαού και του περιβάλλοντος;
Το πρόβλημα δεν είναι τεχνοκρατικό, είναι πρωτίστως πολιτικό. Ο ένοχος είναι η πολιτική του «κόστους-οφέλους», που βάζει στο ζύγι το κόστος λήψης αναγκαίων μέτρων προστασίας με το κόστος των υποτυπωδών αποζημιώσεων των πληγέντων, που κρίνει ότι είναι πιο φτηνές οι αποζημιώσεις για τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες από τον ολοκληρωμένο σχεδιασμό αντιπυρικής, αντιπλημμυρικής και αντισεισμικής προστασίας και η υλοποίηση των απαραίτητων έργων. Είναι η πολιτική που αντιμετωπίζει το δάσος, τη γη και την ίδια την κατοικία ως εμπορεύματα, ως πεδία για κερδοφόρες μπίζνες από τους μεγάλους κατασκευαστικούς και ενεργειακούς ομίλους, τους μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού κ.ά. Είναι η πολιτική που παραμερίζει τις λαϊκές ανάγκες και το περιβάλλον, προς χάριν των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.
Η εμπειρία από τις πρόσφατες πυρκαγιές στην περιοχή μας ανέδειξε ξανά τα εγκληματικά αποτελέσματα αυτής της πολιτικής: ανύπαρκτα ή ανεπαρκή έργα πρόληψης, από τους καθαρισμούς των δασών και τις αντιπυρικές ζώνες έως τους δασικούς δρόμους και τα δίκτυα υδατοδεξαμενών-πυροσβεστικών κρουνών, ελλείψεις σε προσωπικό και σε μέσα πυρόσβεσης, επικίνδυνη προχειρότητα στην εκκένωση οικισμών, έλλειψη επιχειρησιακού συντονισμού.
Αντίστοιχη είναι και η εμπειρία με τις πλημμύρες. Σχεδόν κάθε χρόνο έχουμε στην περιοχή μας μία καταστροφική πλημμύρα, που συχνά συνοδεύεται με απώλειες ανθρώπινων ζωών (2019, 2013). Κάθε φορά που βρέχει, μεγάλο τμήμα του οδικού δικτύου πλημμυρίζει, έχουμε διακοπή ηλεκτροδότησης. Οι παρεμβάσεις από πλευράς κεντρικής και τοπικής διοίκησης περιορίζονται στον καθαρισμό κάποιων ρεμάτων, που πολλές φορές είναι πλημμελής ή κατόπιν εορτής, ενώ τα ουσιώδη αντιπλημμυρικά έργα υποδομής, οι πολεοδομικές και χωροταξικές παρεμβάσεις για διασφάλιση ανοιχτών χώρων, ο σχεδιασμός σε επίπεδο ολόκληρης της λεκάνης απορροής και όχι μόνο σε συγκεκριμένα σημεία ποταμών ή ρεμάτων είναι εκτός κάδρου.
Απέναντι σε ένα κράτος εχθρικό προς το λαό, με τις μεγάλες επιλεκτικές ελλείψεις στη στελέχωση υπηρεσιών που σχετίζονται με την πολιτική προστασία, με την απουσία ολοκληρωμένου σχεδιασμού, με τη διάσπαση αρμοδιοτήτων ώστε αφενός να μοιράζεται η «πίτα» της κρατικής χρηματοδότησης σε διάφορους επιχειρηματικούς ομίλους και αφετέρου να διασφαλίζεται ένας βολικός τρόπος διάχυσης και συσκότισης των πολιτικών ευθυνών, είναι επιτακτικό, ζήτημα ζωής ή θανάτου χωρίς υπερβολή, να βάλουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες.
Να διεκδικήσουμε τώρα επείγοντα έργα στις καμένες περιοχές, να απομακρυνθούν οι καμένοι θάμνοι και τα καμένα δέντρα, να γίνουν άμεσα έργα για τη συγκράτηση των φερτών υλικών και τη μείωση της ταχύτητας του νερού της βροχής στις καμένες πλαγιές πάνω από τα χωριά και τους οικισμούς, να καθαριστεί η βλάστηση από τις κοίτες των ρεμάτων, να καθαριστούν τα δίκτυα απορροής ομβρίων μέσα στην πόλη και τα χωριά, να προστατευθούν οι καμένες δασικές εκτάσεις από καταπατητές και επιχειρηματικά συμφέροντα και να αναδασωθούν άμεσα, να εκπονηθεί ολοκληρωμένος, ουσιαστικός, επιστημονικός σχεδιασμός για το σύνολο των φυσικών καταστροφών και να υλοποιηθούν όλα τα απαραίτητα έργα υποδομής για αντιπλημμυρική, αντιπυρική και αντισεισμική προστασία.
Να μην εμπιστευτούμε τη διοίκηση του δήμου και της περιφέρειας σε αυτούς που ευθυγραμμίζονται με τις κεντρικές πολιτικές επιλογές με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα που ζήσαμε και φέτος, που δεσμεύονται φανερά ή αθέατα από επιχειρηματικά συμφέροντα,
Να εκλέξουμε ανθρώπους μέσα στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια που θα εκφράζουν τις αγωνίες και τις διεκδικήσεις του ροδιακού λαού για την πολιτική προστασία απέναντι σε φυσικές καταστροφές, που αγωνίζονται μαχητικά, αμφισβητώντας και σε σύγκρουση με κάθε πολιτική που υπονομεύει τη ζωή, τη λαϊκή περιουσία και το περιβάλλον.
Για τις ανάγκες των πολλών, όχι για τα κέρδη των λίγων.
Βασίλης Μάκος
Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ – υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με την Λαϊκή Συσπείρωση στην Δημοτική Ενότητα Πεταλούδων
