“Έφυγε” ο Γιάννης Περδικάρης

Γιάννης Περδικάρης
Γιάννης Περδικάρης

Έφυγε χθες 20 Αυγούστου από τη ζωή ο σύντροφος Γιάννης Περδικάρης. Η κηδεία του θα γίνει στο νεκροταφείο του Ταξιάρχη αύριο Σάββατο 22 Αυγούστου, στις 11 το πρωί και θα είναι πολιτική.

Γεννήθηκε στη Νίσυρο το 1952 από γονείς φτωχούς αγρότες, ο μικρότερος από 4 αδέρφια. Έζησε εκεί ως τα 15 του οπότε έφυγε για τη Λέρο για να τελειώσει το σχολείο.

Στη συνέχεια μετακόμισε στην Αθήνα όπου σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο ως το 1975.

Μέσα από το φοιτητικό κίνημα κατά τη διάρκεια της χούντας ήρθε σε επαφή με την ΚΝΕ και εντάχθηκε στις γραμμές της το 1974 και στη συνέχεια στο ΚΚΕ.

Τα επόμενα χρόνια δούλεψε στον κλάδο των Κατασκευών σε διάφορα νησιά πριν την οριστική του εγκατάσταση στη Ρόδο, όπου δούλεψε πολλά χρόνια ως αυτοαπασχολούμενος πολιτικός μηχανικός.

Υπερασπίστηκε το χαρακτήρα του Κόμματος στην περίοδο της κρίσης του 1991 και μετά τη διάσπαση, εκλέχθηκε για πρώτη φορά μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής και πάλεψε για να ανασυγκροτηθεί η Οργάνωση.

Έκτοτε εκλεγόταν τακτικά στη Νομαρχιακή Επιτροπή και στη συνέχεια στην Τομεακή Επιτροπή, ώσπου κλονίστηκε η υγεία του. Είχε διατελέσει και Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής από το 2003 ως το 2005.

Εκλέχθηκε επανειλημμένα Νομαρχιακός και Περιφερειακός Σύμβουλος με το συνδυασμό του ΚΚΕ και συνέβαλε με τη συγκροτημένη και αναλυτική σκέψη του στη διαμόρφωση τεκμηριωμένων θέσεων.

Είχε διατελέσει μέλος της αντιπροσωπείας του ΤΕΕ στο περιφερειακό τμήμα Δωδεκανήσου με την «Πανεπιστημονική», αλλά και μέλος του ΔΣ του Συλλόγου πολιτικών μηχανικών Δωδεκανήσου παλιότερα.

Ήταν μέλος της Μαθηματικής Εταιρίας και ασχολιόταν ιδιαίτερα με την τριγωνομετρία.

Ο Γιάννης ήταν σύντροφος μαχητικός, πάντα πρόθυμος, με ανεβασμένο το στοιχείο της αυτοθυσίας, δεν υποτιμούσε καμία δουλειά, από την πιο απλή πρακτική μέχρι την πιο σύνθετη. Τα τελευταία χρόνια έδινε καθημερινά τη μάχη για να αντιμετωπίσει τα πολύ σοβαρά προβλήματα της υγείας του, που τον είχαν καταβάλει.

Η Τομεακή Επιτροπή Νότιας Δωδεκανήσου του ΚΚΕ τον αποχαιρετά με θλίψη.