Την ώρα που η ανεργία εκτινάσσεται και στις ουρές των ανέργων προστίθενται εκατομμύρια εργαζόμενοι που μένουν χωρίς δουλειά στην Ελλάδα και τα άλλα κράτη-μέλη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιτίθεται με ακόμα μεγαλύτερη σφοδρότητα στα δικαιώματα των ανέργων.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση-καταγγελία της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, η Κομισιόν επιβεβαιώνει ότι τα στοιχεία καταγραφής της ανεργίας από τη Eurostat υπολογίζουν ως ανέργους μόνο όσους «αναζητούν ενεργά εργασία τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες και είναι διαθέσιμοι να ξεκινήσουν την εργασία τους μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες».
Με αυτή την πρακτική, η ΕΕ στοχεύει με ένα «σμπάρο …πολλά τρυγόνια». Επιχειρεί να νομιμοποιήσει και να παγιώσει την αφαίρεση του δικαιώματος των ανέργων στο επίδομα ανεργίας με ελάχιστους πλέον να το λαμβάνουν. Τα χρήματα που «εξοικονομούνται» από αυτές τις περικοπές και που προέρχονται από φόρους, εισφορές και την ασφάλιση των εργαζομένων οδηγούνται απευθείας στις τσέπες της μεγαλοεργοδοσίας ως δήθεν επιδότηση της εργασίας με προγράμματα μερικής ανεργίας, όπως το πρόγραμμα εργασιακής γαλέρας «ΣΥΝ-Εργασία» κ.ά. στο πλαίσιο του επερχόμενου Ταμείου Ανάκαμψης, ενώ οι μεγαλοεργοδότες απαλλάσσονται από την υποχρέωση καταβολής μισθών, ασφαλιστικών εισφορών κ.ά. Αντίστοιχης …έμπνευσης είναι και τα προγράμματα «ενεργητικής απασχόλησης» με περιεχόμενο την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας, επανακατάρτισης, πρακτικής άσκησης, επιδοτήσεις δηλαδή της εργοδοσίας δήθεν για να μην μειώνονται οι θέσεις εργασίας, να δημιουργούνται νέες. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας και τρόπος συγκάλυψής της.
Την ίδια στιγμή, η ΕΕ επιδιώκει να αποκλείσει τη μεγάλη μάζα των ανέργων από την καταγραφή και τη στήριξη ενώ εμφανίζει ότι δεν αναζητούν όσο πρέπει εργασία. Επιδιώκει δηλαδή να τους ρίξει και την ευθύνη για την εκτίναξη της ανεργίας που προκαλεί η καπιταλιστική οικονομική κρίση και η πολιτική διαχείρισής της που είναι πολιτική στήριξης του καπιταλιστικού κέρδους και την οποία εφαρμόζουν οι αστικές κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων και η ΕΕ. Παράλληλα, επιχειρούν να αποκρύψουν τις πραγματικές διαστάσεις της ανεργίας ενώ στήνουν μηχανισμούς μέσω των αντίστοιχων ΟΑΕΔ σε κάθε χώρα για την εφαρμογή της απαράδεκτης πρακτικής των «μέτρων ενεργοποίησης». Θέτουν δηλαδή πρόσθετα εμπόδια που επιβάλλουν στους ανέργους προκειμένου να μην χάσουν το επίδομα να αποδεικνύουν κάθε μήνα ότι αναζητούν εργασία, να παρακολουθούν προγράμματα κατάρτισης, να αποδέχονται οποιαδήποτε προσφορά εργασίας, να υπόκεινται σε κυρώσεις, ακόμα και σε επιτόπιους αιφνιδιαστικούς ελέγχους στα σπίτια τους. Με βάση αυτά τα απαράδεκτα κριτήρια, πολλοί άνεργοι σε συνθήκες περιορισμού της μετακίνησης ή/και φροντίδας παιδιών και ηλικιωμένων κατά τη διάρκεια της πανδημίας, δεν μπορούν να καταγραφούν και αποκλείονται. Δεν καταγράφονται επίσης ως άνεργοι όσοι έχουν δουλέψει ακόμη και μια ώρα τον μήνα, όσοι εργάζονται με συμβάσεις με την ώρα, με την ημέρα, με μερική απασχόληση. Η δε μαύρη εργασία σε συνθήκες κρίσης έχει εκτοξευτεί και για τους εργαζόμενους που απολύονται δεν υπάρχει καμιά μέριμνα. Αποτελεί δε πρόκληση η προσπάθεια της ΕΕ και των κυβερνήσεων να σερβίρουν ως “προστασία”, των ανέργων, των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, των πνιγμένων στα χρέη αυτοαπασχολουμένων την ολιγόμηνη παράταση αποπληρωμής χρεών όπως και τις εξίσου ολιγόμηνες παρατάσεις πριν να βγει στο σφυρί το σπίτι τους από τράπεζες και funds.
H Kομισιόν στην απάντησή της για να δικαιολογήσει αυτόν τον απαράδεκτο ορισμό του ανέργου που συνοδεύεται με τα παραπάνω απαράδεκτα κι αντεργατικά κριτήρια και μέτρα στα κράτη-μέλη καταφεύγει στην επίκληση των συστάσεων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ). Πρόκειται για τον ίδιο οργανισμό τις συστάσεις του οποίου επικαλείται κι η κυβέρνηση της ΝΔ αυτές τις μέρες για να επιβάλλει την κατάργηση πληρωμής των υπερωριών στους εργαζόμενους με ταυτόχρονη εκτίναξη της ευελιξίας, καθώς και το νέο αντιδραστικό νομοσχέδιο ενάντια στο δικαίωμα στη συνδικαλιστική δράση…
Όλα τα παραπάνω μαζί με τις νέες αντεργατικές ανατροπές στο ασφαλιστικό θα αποτελέσουν τον πυρήνα των «Εθνικών Σχεδίων Ανάκαμψης» σε κάθε χώρα, δηλαδή «την τελευταία λέξη» των «μνημονίων διαρκείας» της ΕΕ, που ελέγχουν ανά εξάμηνο την πορεία των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε κάθε χώρα και δρομολογούν δεσμεύσεις για αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις. Τελευταίο παράδειγμα τα «ψίχουλα» των 200 ευρώ στο πλαίσιο του προγράμματος επιδοτούμενων θέσεων εργασίας για 100.000 μακροχρόνια ανέργους που η ελληνική κυβέρνηση βαφτίζει μισθό, μετατρέποντάς τους σε κυριολεκτικά τζάμπα εργατικό δυναμικό, ενώ την ίδια ώρα οι επιχειρήσεις επιδοτούνται με 345 εκ. ευρώ.
Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να οργανωθούν και να παλέψουν για:
– Ουσιαστική προστασία των ανέργων. Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, αποκλειστικά δημόσια και υποχρεωτική.
– Καμία μείωση μισθού, καμία απώλεια του εισοδήματος των εργαζομένων. Να πληρώσουν κράτος και εργοδοσία.
– Κατάργηση πλειστηριασμών και κατασχέσεων για την εργατική – λαϊκή οικογένεια. Απαλλαγή των εργαζομένων από χρέη για ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, ενοίκιο, τηλέφωνο, internet, για όλο το διάστημα της πανδημίας.
Ακολουθούν τα κείμενα της ερώτησης της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ και της απάντησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής:
«Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-003879/2020 προς την Επιτροπή
Άρθρο 138 του Κανονισμού
Λευτέρης Νικολάου – Αλαβάνος
Θέμα: Για άμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων
Εκατομμύρια εργαζόμενοι σε όλα τα κράτη-μέλη απολύονται, βρίσκονται σε αναστολή εργασίας, σε καθεστώς μερικής ανεργίας, ζουν με επιδόματα φτώχειας. Σύμφωνα όμως με τα στοιχεία της Eurostat, το επίσημο ποσοστό ανεργίας για την ΕΕ των 27 εμφανίζεται ως 6,6% τον Απρίλιο του 2020 από 6,4% τον Μάρτιο του 2020, αύξηση περίπου 397.000 ατόμων, γεγονός που συγκαλύπτει την πραγματική ανεργία. Η ανακοίνωση αυτή συνοδεύτηκε με την προκλητική ομολογία ότι η Eurostat καταγράφει τους ανθρώπους ως άνεργους εάν “αναζητούν ενεργά εργασία τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες και είναι διαθέσιμοι να ξεκινήσουν την εργασία τους μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες”.
Πώς τοποθετείται η Επιτροπή:
Στην ανάγκη λήψης άμεσων και ουσιαστικών μέτρων για την προστασία των ανέργων όπως η χορήγηση επιδόματος ανεργίας σε όλους χωρίς όρους και προϋποθέσεις και στους εργαζόμενους των επιχειρήσεων που αναστέλλουν τη λειτουργία τους, στο 80% του βασικού μισθού και έκτακτο επίδομα ενίσχυσης;
Στο αίτημα για όλο το διάστημα της ανεργίας να ανασταλεί η καταβολή χρεών προς το Δημόσιο, τις τράπεζες, τις ΔΕΚΟ, να καταργηθούν όλοι οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και οι κατασχέσεις, κάθε είδους μέτρο αναγκαστικής είσπραξης και οι διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος και νερού;
Στο ότι εκατομμύρια άνεργοι δεν καταγράφονται με βάση τα απαράδεκτα κριτήρια περί «ενεργοποίησης» -ιδιαίτερα σε συνθήκες πανδημίας- και αποκλείονται ακόμη και από τα πενιχρά επιδόματα και τα ελάχιστα μέτρα προστασίας;
E-0003879/2020
Απάντηση του κ. Schmit εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
14.9.2020
Σύμφωνα με τις Συνθήκες της ΕΕ, ο σχεδιασμός και η διαχείριση των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας σε περίπτωση ανεργίας, παραμένουν αρμοδιότητα των κρατών μελών1. Η ΕΕ στηρίζει τις εθνικές προσπάθειες για την εξασφάλιση υψηλού επιπέδου κοινωνικής προστασίας και κοινωνικής συνοχής με τη διάθεση ενωσιακών κονδυλίων και τη διευκόλυνση της αμοιβαίας μάθησης. Οι σχετικές οικονομικές εξελίξεις και οι εξελίξεις πολιτικής αναλύονται μέσω του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, το οποίο το 2020 επικεντρώθηκε εκ νέου στην αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης της νόσου COVID-19.
Μέσα πολιτικής, όπως τα συστήματα μειωμένου ωραρίου εργασίας και τα επιδόματα ανεργίας, έχουν συμβάλει στον μετριασμό των οικονομικών και κοινωνικών επιπτώσεων της πανδημίας COVID-19. Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Δημόσιων Υπηρεσιών Απασχόλησης δημοσιεύει επισκόπηση των μέτρων και των δραστηριοτήτων που έχουν λάβει οι χώρες για την αντιμετώπιση της νόσου COVID-192.
Όσον αφορά τον χρηματοπιστωτικό τομέα, η Επιτροπή διευκόλυνε τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ καταναλωτών και επιχειρήσεων σχετικά με τις βέλτιστες πρακτικές. Στις τελευταίες περιλαμβάνονται, για παράδειγμα, αναστολές αποπληρωμής πιστώσεων για δανειολήπτες που αντιμετωπίζουν προσωρινά οικονομικές δυσκολίες λόγω της κρίσης που προκλήθηκε από τη νόσο COVID-193, 4 .
Το νέο ευρωπαϊκό μέσο προσωρινής στήριξης για τον μετριασμό των κινδύνων ανεργίας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης (SURE)5, που εγκρίθηκε στις 19 Μαΐου 2020, παρέχει χρηματοδοτική συνδρομή στα κράτη-μέλη για τη χρηματοδότηση συστημάτων μειωμένου ωραρίου εργασίας και παρόμοιων μέτρων που αποσκοπούν στη στήριξη των εισοδημάτων και τη διατήρηση της απασχόλησης.
Η Επιτροπή θα ήθελε να διευκρινίσει ότι ο ορισμός του “άνεργου” για στατιστικούς σκοπούς σε επίπεδο ΕΕ ακολουθεί τις διεθνείς συστάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας6 και δεν επηρεάζει το δικαίωμα σε παροχές ανεργίας, το οποίο εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τους εθνικούς κανόνες».
1. Άρθρο 153 παράγραφος 4 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
2. https://ec.europa.eu/social/BlobServlet?docId=22859&langId=en
3. https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/el/ip_20_1281
5. Κανονισμός (EΕ) 2020/672 του Συμβουλίου, της 19ης Μαΐου 2020.
